چکید ه
سابقه و هدف
امروزه از سلولهای خونساز خون محیطی جهت درمان بسیاری از سرطانهای خونی استفاده میشود. با این وجود، هنوز مکانیسم G-CSF به طور کامل مشخص نشده و اعتقاد بر این است که G-CSF بیشتر دارای عملکرد غیر مستقیم است. سرکوب سیستم عصبی، خروج سلولهای خونساز به خون محیطی را حتی در حضور تزریق G-CSF متاثر می کند. ژن اصلی تنظیمکننده حرکت سلولهای خونساز، CXCR4 است که به لیگاند SDF-1 متصل میشود. این مطالعه با هدف اثر کاتکول آمین اصلی سیستم عصبی- اپینفرین- بر بیان ژن CXCR4 طراحی گردید.
مواد و روشها
در یک مطالعه تجربی، بعد از جداسازی سلولهای CD34+ خون بند ناف 20 نوزاد سالم درانتهای هفته 36 بارداری با روش (Magnetic Cell Sorting of human cells) MACs ، سلولهای با دوز 10 میکرومولار اپینفرین و 1 میکرومولار پروپرانولول تیمار شدند و در بازهای زمانی 1، 3 و 5 ساعت، ارزیابی ژن CXCR4 با استفاده از qRT-PCR انجام شد. بیان کیفی گیرندههای β آدرنرژیک سلولهای CD34+ با روش RT-PCR مورد ارزیابی قرار گرفت.
یافتهها
گیرندههای β آدرنرژیک بر روی سلولهای CD34+ بیان شدند. اپینفرین منجر به افزایش معنادار CXCR4 در ساعت اول(5/0 ± 2/3)، سوم(4/0 ± 4/2) و پنجم(4/0 ± 4/2) شد. همچنین مواجهه با پروپرانولول منجر به خنثی شدن اثر اپینفرین در القای بیان CXCR4 گردید.
نتیجه گیری
G-CSF با افزایش ترشح اپینفرین در مغز استخوان، به طور غیر مستقیم بر بیان ژن CXCR4 اثر دارد که چنین افزایشی به واسطه گیرندههای β آدرنرژیک صورت میگیرد و در نهایت به سمت SDF-1 های ترشحی در خون محیطی حرکت میکنند.
بازنشر اطلاعات | |
![]() |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |