فصلنامه پژوهشی خون

  چکید ه

  سابقه و هدف

  در ارزیابی فعالیت سیستم کمپلمان و پی‌بردن به نقصان احتمالی در عملکرد این سیستم ، غالباً از روش CH50 استفاده می‌شود . در این روش گلبول‌های قرمز گوسفند با آنتی‌بادی اختصاصی پوشانیده شده و قابلیت سیستم کمپلمان در تکمیل لیز این سلول‌ها ، مورد ارزیابی قرار می‌گیرد .

  در این مطالعه ، به‌دلیل نیاز به آنتی‌بادی اختصاصی گلبول‌های قرمز گوسفند (SRBC) برای انجام آزمایش CH50 ، اقدام به تولید آنتی بادی پلی کلونال ویژه SRBC در حیوان خرگوش گردید و آنتی بادی‌های تولیدشده آمبوسپتور به روش‌های مختلف مورد ارزیابی قرار گرفتند.

  مواد و روش‌ها

  این مطالعه از نوع تجربی (experimental) بود . برای انجام این پژوهش ، تزریق گلبول کامل گوسفند یا آنتی‌ژن‌های غشایی آن با چند الگوی متفاوت به حیوان خرگوش صورت گرفت . آنتی بادی به دست آمده ، با استفاده از سرم پولد نرمال به عنوان منبع کمپلمان فعال (مربوط به حداقل 15 نفر از اهدا کنندگان خون) در روش CH50 بررسی و در نهایت مقدار جذب نوری (OD) مربوط به میزان لیزگلبول‌ها در روش‌های مختلف با یکدیگر مقایسه شد. در نهایت آنالیز داده‌ها و مقایسه میانگین مقادیر OD541 در آزمایش CH50 با استفاده از آزمون (One-Sample) t انجام گرفت .

  یافته‌ها

  تزریق گلبول کامل گوسفند به حیوان خرگوش به دفعات متعدد با هر یک از الگوهای تزریقی و به طریق داخل صفاقی و یا وریدی ، منجر به تشکیل تیتـر مطلوبـی از آنتی بادی در این حیوان شده، اما سبب مرگ زودهنگام آن‌ به علت شوک آنافیلاکتیک نیز می‌گردد. در حالی که استفاده از سلول‌های سونیکه شده و یا حرارت دیده در این راستا ، منجر به تولید آنتی سرم هایـی می گردد که ضمن داشتن ویژگی مطلوب، بقای حیوان‌های مورد نظر را تهدید نمی‌نماید .

  نتیجه گیری

  تولید آنتی بادی پلی‌کلونال بر علیه SRBC با استفاده از روش‌های مختلف ، میسر می باشد . با این حال این مطالعه نشان می‌دهد ، چنانچه آنتی‌ژن‌های غشایی گلبول قرمز با روش سونیکاسیون و یا آنتی ژن‌های مقاوم به حرارت گلبول قرمز (Forssman) با به کارگیری حرارت 103 درجه سانتی‌گراد به دست آمده و جهت تزریق‌ و مصون سازی حیوان مورد استفاده قرار گیرند ، می‌توان بدون به مخاطره انداختن بقای حیوان، اقدام به تولید آنتی سرم با تیتر مطلوب نمود.

  کلمات کلیدی : آنتی‌ژن فورسمن، CH50 ، SRBC