چکید ه

  سابقه و هدف

  مالاریا پس از هپاتیت ویروسی و ایدز یکی از عوارض شایع ناشی از انتقال خون درمناطق مالاریاخیز است. پیشگیری از مالاریای ناشی از انتقال خون بستگی به غربالگری اهداکنندگان خون وحذف نمونه‌های آلوده دارد. به‌منظور غربالگری نمونه‌های خون از روش‌های انگل‌شناسی، سرولوژی ومولکولی استفاده شده است.

  مواد و روش‌ها

  مطالعه انجام شده از نوع تحلیلی بود. در این مطالعه از120 اهداکننده خون شهرستان ایرانشهر دراستان سیستان وبلوچستان خون‌گیری به‌عمل آمد. نمونه‌ها از نظر آزمایش گسترش‌های نازک و ضخیم خون محیطی، آزمایش ایمونوفلوئورسانس غیرمستقیم و تکنیک PCR مورد بررسی قرار گرفتند.

  یافته‌ها

 

1   320

1   20

نتایج آزمایش میکروسکوپی گسترش نازک و ضخیم خون محیطی از نظر وجود انگل مالاریا در تمام موارد منفی بود. آزمایش IFA با استفاده از آنتی‌ژن پلاسمودیوم ویواکس در 38 نفر و با آنتی‌ژن پلاسمودیوم فالسیپاروم در 6 نفر از اهداکنندگان، عیار ± تا آنتی‌بادی را نشان داد (17 نفر از گروه اول و 4 نفر از گروه دوم، سابقه ابتلا به مالاریا در گذشته داشتند). آزمایش PCR با استفاده از روش سیلیکا در تخلیص DNA و آغازگرهای اختصاصی پلاسمودیوم‌های ویواکس و فالسیپاروم و میزان حساسیت 2 تا3 انگل در هر میکرولیتر خون برای همه افراد مورد مطالعه نتیجه منفی داشت .

  نتیجه گیری

  طبق گزارش‌های موجود، آزمایش میکروسکوپی گسترش‌های خون، علی‌رغم سادگی و ارزان بودن، پرزحمت و وقت‌گیر است و برای شناسایی و یافتن مقادیر کم انگل در اهداکنندگان بی‌علامت خون و غربالگری گروه بزرگی ازاین افراد، روشی غیرحساس می‌باشد ، آزمایش IFA نیز حضور واقعی عفونت را همیشه نشان نمی‌دهد . ثابت شده است که روش‌های مولکولی و از جمله PCR حساس‌تر و اختصاصی‌تر از آزمایش‌های قراردادی میکروسکوپی بوده و مزیت بزرگ آن‌ها قابلیت شناسایی عفونت در بیماران با میزان پایین انگل می‌باشد. در این بررسی شاید به‌علت کم بودن تعداد افراد تحت مطالعه و یا محدود بودن طول دوره بررسی با روش PCR ، مورد مثبتی مشاهده نشده و یا احتمال دارد، میزان انگل در افراد بررسی شده از2 تا3 انگل درهر میکرولیتر خون کم‌تربوده باشد.

  کلمات کلیدی: مالاریا، انتقال خون، PCR ، IFA ، اهداکنندگان

چکیده

سابقه و هدف

مالاریا پس از هپاتیت ویروسی و ایدز یکی از عوارض شایع ناشی از انتقال خون درمناطق مالاریاخیز است. پیشگیری از مالاریای ناشی از انتقال خون بستگی به غربالگری اهداکنندگان خون وحذف نمونه‌های آلوده دارد. به‌منظور غربالگری نمونه‌های خون از روش‌های انگل‌شناسی، سرولوژی ومولکولی استفاده شده است.

 مواد و روش‌ها

مطالعه انجام شده از نوع تحلیلی بود. در این مطالعه از120 اهداکننده خون شهرستان ایرانشهر دراستان سیستان وبلوچستان خون‌گیری به‌عمل آمد. نمونه‌ها از نظر آزمایش گسترش‌های نازک و ضخیم خون محیطی، آزمایش ایمونوفلوئورسانس غیرمستقیم و تکنیک PCR مورد بررسی قرار گرفتند.

یافته‌ها

1 320

1 20

نتایج آزمایش میکروسکوپی گسترش نازک و ضخیم خون محیطی از نظر وجود انگل مالاریا در تمام موارد منفی بود. آزمایش IFA با استفاده از آنتی‌ژن پلاسمودیوم ویواکس در 38 نفر و با آنتی‌ژن پلاسمودیوم فالسیپاروم در 6 نفر از اهداکنندگان، عیار       ± تا        آنتی‌بادی را نشان داد (17 نفر از گروه اول و 4 نفر از گروه دوم، سابقه ابتلا به مالاریا در گذشته داشتند). آزمایش PCR با استفاده از روش سیلیکا در تخلیص DNA و آغازگرهای اختصاصی پلاسمودیوم‌های ویواکس و فالسیپاروم و میزان حساسیت 2 تا3 انگل در هر میکرولیتر خون برای همه افراد مورد مطالعه نتیجه منفی داشت.

نتیجه گیری

طبق گزارش‌های موجود، آزمایش میکروسکوپی گسترش‌های خون، علی‌رغم سادگی و ارزان بودن، پرزحمت و وقت‌گیر است و برای شناسایی و یافتن مقادیر کم انگل در اهداکنندگان بی‌علامت خون و غربالگری گروه بزرگی ازاین افراد، روشی غیرحساس می‌باشد، آزمایش IFA نیز حضور واقعی عفونت را همیشه نشان نمی‌دهد. ثابت شده است که روش‌های مولکولی و از جمله PCR حساس‌تر و اختصاصی‌تر از آزمایش‌های قراردادی میکروسکوپی بوده و مزیت بزرگ آن‌ها قابلیت شناسایی عفونت در بیماران با میزان پایین انگل می‌باشد. در این بررسی شاید به‌علت کم بودن تعداد افراد تحت مطالعه و یا محدود بودن طول دوره بررسی با روش PCR، مورد مثبتی مشاهده نشده و یا احتمال دارد، میزان انگل در افراد بررسی شده از2 تا3 انگل درهر میکرولیتر خون کم‌تربوده باشد.

کلمات کلیدی:  مالاریا، انتقال خون، PCR، IFA، اهداکنندگان