چکیده
سابقه و هدف
تولد زودرس نوزادان و بستری شدن آنان در بخش مراقبت ویژه نوزادان نسبت به دهه­های گذشته افزایش چشمگیری داشته است. آنمی یکی از رایج­ترین عوارض نارسی است. هدف این پژوهش، برررسی تزریق گلبول قرمز متراکم در نوزادان نارس بستری در بخش مراقبت‌های ویژه نوزادان بیمارستان کودکان مفید تهران سال 1395 بود.
مواد و روش‌ها
برای انجام این پژوهش توصیفی مقطعی، 116 نوزاد نارس با وزن کمتر از 1500 گرم و سن حاملگی کمتر از 35 هفته که سابقه جراحی و ناهنجاری‌های مادرزادی نداشته و سابقه تزریق خون داشتند، وارد مطالعه شدند و بعد از جمع‌آوری اطلاعات جمعیت‌شناسی، تظاهرات بالینی قبل و بعد از تزریق خون جمع‌آوری و توسط نرم‌افزار 20 SPSS و آزمون تی وابسته مورد مقایسه قرار گرفتند.
یافته‌ها
بر اساس یافته‌های پژوهش، میزان وقوع آپنه قبل و بعد از تزریق خون به ترتیب 31/79% و 82/19% ، تاکی کاردی 17/80% و 27/48% و وجود باقی‌مانده شیر در معده 73/55% و 34/21% بود. میانگین میزان هموگلوبین قبل و بعد به ترتیب mg/dL 1/9 و mg/dL 8/11 و میزان هماتوکریت قبل و بعد نیز به ترتیب 6/25% و 5/32% بود.
نتیجه گیری
یافته‌ها نشان داد بین وقوع آپنه، تاکی کاردی، وجود باقی‌مانده شیر در معده، میزان هموگلوبین و میزان هماتوکریت قبل و بعد از تزریق خون تفاوت آماری معناداری وجود دارد(به ترتیب 001/0 p= ، 004/0 p= ، 005/0 p= ، 001/0 p=). بنابراین تزریق گلبول قرمز متراکم بر اساس دستورالعمل فعلی، سبب اصلاح شرایط بالینی و آزمایشگاهی نوزاد می‌شود.