Jafari E,  Dabiri S,  Tavasolian G,  Fekri Soofiabadi M,  Kalantari Khandani B. Frequency and factors associated with JAK2 V617F mutation in myeloproliferative neoplasms other than ABL-BCR disorders.  bloodj 2021; 18 (2) :105-116
URL: 
http://bloodjournal.ir/article-1-1372-fa.html     
                     
                    
                    جعفری الهام،  دبیری شهریار،  توسلیان غزاله،  فکری صوفی آبادی      ابادی مریم،  کلانتری خاندانی بهجت. فراوانی و عوامل مرتبط با جهش JAK2 V617F در نئوپلاسمهای میلوپرولیفراتیو غیر از اختلالات ABL-BCR.  فصلنامه پژوهشی خون. 1400; 18 (2) :105-116
URL: http://bloodjournal.ir/article-1-1372-fa.html
     
                     
					 
					
                 
                
                    
                    
                    
                    دانشیار گروه پاتولوژی ـ مرکز تحقیقات پاتولوژی و سلول های بنیادی دانشگاه علوم پزشکی کرمان 
                    
                    
                    چکیده:       (2190 مشاهده)
                    
                    
                    چکیده
سابقه و هدف 
ارتبــاط جهش ژن JAK2 V617F بــا نئوپلاسمهای میلوپرولیفراتیو، اولین بار در سـال 2005 گزارش شد. تعیین این جهشها میتواند در غربالگری و تشخیص بیماران ارزشمند باشد. لذا مطالعه حاضر به بررسی فراوانی جهش ژن JAK2 در بیماران مبتلا به نئوپلاسمهای میلوپرولیفراتیو در شهر کرمان در سال 92 تا 97 پرداخت.
مواد و روشها
در این مطالعه مقطعی ـ توصیفی، 276 بیمار مراجعهکننده به آزمایشگاه بیمارستان باهنر کرمان طی 6 سال با تشخیص نئوپلاسمهای میلوپرولیفراتیو با  ABL-BCRمنفی و در زیر گروههای ET ، PV و PMF بررسی و جمعآوری اطلاعات دموگرافیک، بالینی، هیستوپاتولوژیک و آزمایشهایی از جمله جهش JAK2 با مراجعه به پرونده بیماران انجام شد. جهت تحلیل دادهها از آزمونهای کایدو، منویتنییو و کولموگروف اسمیرنوف استفاده شد. 
یافتهها
176 نفر(9/64%) مرد و 100 نفر(1/35%) زن بودند. 101 نفر(6/36%) مبتلا به ترومبوسیتمی اولیه، 81 نفر (3/29%) مبتلا به میلوفیبروز اولیه و 72 نفر (1/26%) مبتلا به پلیسیتمیورا و 22 نفر (8%) در گروه بیماران میلوپرولیفراتیو بدون دستهبندی مشخص بودند. در 184 بیمار(6/66%) جهش JAK2 وجود داشت. فراوانی موتاسیون در بیماران ترومبوسایتمی اولیه 4/54%، در بیماران میلوفیبروز اولیه2/59% و در بیماران پلی سیتمیورا 7/88% بود که تفاوت معنادار بود(016/0 p=).
نتیجه گیری
با توجه به قابل مقایسه بودن میزان فراوانی موتاسیون JAK2 V617F در بیماران ایرانی مبتلا به نئوپلاسمهای  میلوپرولیفراتیو با گزارشهای قبلی و به منظور استانداردسازی تشخیص و کنترل درمان و پیشآگهی، بررسی این موتاسیون همراه با سایر ارزیابیهای هیستوپاتولوژیک ضروری به نظر میرسد.
                     
                    
                    
                    
                    
                    نوع مطالعه:  
پژوهشي |
                    موضوع مقاله: 
                    
هماتولوژي