چکیده

سابقه و هدف

بیماران تالاسمی ماژور در برخورد با عوارض جدی آن دچار مشکلات جسمی و روانی متعددی می‌شوند که بر کیفیت زندگی آن‌ها تأثیرگذار است. هدف این مطالعه، تعیین کیفیت زندگی، افسردگی، اضطراب و استرس در بیماران بالای 18 سال مبتلا به تالاسمی ماژور بود.

مواد و روش‌ها

در این مطالعه مقطعی، 142 بیمار (77 زن، 65 مرد) بالای 18 سال تالاسمی ماژور مراجعه­کننده به درمانگاه تالاسمی بیمارستان شفا اهواز در سال 1393 به روش سرشماری بررسی شدند. ابزار گردآوری اطلاعات شامل پرسشنامه اطلاعات دموگرافیک و کیفیت زندگی 36 SF و 21DASS  بود. داده­ها با استفاده از آمار توصیفی، آزمون­هـای t مستقـل، آنالیـز واریانـس یک­ طرفه و ضریب همبستگی پیرسون در نرم افزار آماری 19SPSS  تجزیه و تحلیل شدند.

یافته‌ها

میانگین نمره کیفیت زندگی 12/18 ± 53/63 ، افسردگی 07/5 ± 64/6 ، اضطراب 95/3 ± 03/5 و استرس 98/4 ± 68/7 بود. بین کیفیت زندگی با افسردگی(001/0 p< ، 58/0 – r =)، اضطراب(001/0 p< ، 52/0 – r=) و استرس(001/0 p< ، 45/0 – r = ) ارتباط معنا­دار و معکوس وجود­­ داشت. افسردگی، اضطراب و استرس به ­طور معنا­داری در افراد با سطح تحصیلات دیپلم و پایین‌تر، مبتلا به عوارض بیماری و نامنظم در دریافت داروی آهن­زدا شیوع بیشتری داشت.

نتیجه گیری

مطالعه نشان داد بیماران مبتلا به تالاسمی ماژور کیفیت زندگی پایینی دارند و درصد بالایی از بیماران از افسردگی، اضطراب و استرس متوسط تا شدیدی رنج می­برند. بدیهی­ است با بهبود وضعیت درمانی، اجتماعی و اقتصادی و حمایت­های روانی از بیماران، کیفیت زندگی آن‌ها به ­حد مطلوبی ارتقا خواهد یافت.