چکید ه

  سابقه و هدف

  ژلاتینازها زیرگروهی از ماتریکس متالوپروتئینازها( MMPs ) می‌باشند که نقش مهمی در رشد تومور و آنژیوژنز دارند. MMP-2 و MMP-9 از این نظر از اهمیت ویژه‌ای برخوردار هستند. ایزوسورباید دی نیترات دارویی رایج برای درمان بیماری ‌ های قلبی است و اثر مهارکنندگی آن بر رشد تومور و آنژیوزنز گزارش شده است. در این مطالعه، اثر ایزوسورباید دی‌نیترات بر فعالیت ژلاتیناز A و B در رده‌های سلولی لوسمیک در شرایط in vitro بررسی شد.

  مواد و روش‌ها

  در یک مطالعه تجربی، سلول‌های لوسمیک MOLT-4 ، JURKAT و U937 ، پس از کشت در محیط RPMI حاوی 10% FBS در حضور PMA ng/mL 25، به عنوان القاکننده فعالیت ژلاتیناز، در مجاور غلظت­های مختلف ایزوسورباید دی‌نیترات(^4-10 * 4 ، ^5-10 * 4 ، ^6-10 * 4 و ^7-10 * 4 مولار) به مدت 24 ساعت انکوبه شدند. سپس فعالیت ژلاتیناز A و B در محیط کشت سلول‌ها به روش ژلاتین زایموگرافی اندازه‌گیری شد.

  یافته‌ها

  فعالیت ژلاتیناز A و B در سلول‌های لوسمیک MOLT-4 ، JURKAT و U937 در حضور ایزوسورباید دی نیترات [a1] تفاوت معناداری با گروه کنترل نشان نداد. فعالیت ژلاتیناز A در سلول MOLT-4 در گروه کنترل و در غلظت ^4-10 * 4 مولار از دارو به ترتیب 0 ± 1 و 06/0 ± 04/1 به دست آمد.

  نتیجه گیری

  در این مطالعه ایزوسورباید دی‌نیترات [a2] تأثیری بر فعالیت ژلاتیناز A و B در سلول‌های لوسمیک نشان نداد. احتمالاً فعالیت ضد توموری و ضد آنژیوژنز ایزوسورباید که توسط دیگران گزارش شده است، وابسته به مکانیسم‌های دیگری غیر وابسته به ژلاتینازهاست.

  [a1] ایزوسورباید دی نیترات

  [a2] ایزوسورباید دی نیترات