جلد 22، شماره 2 - ( تابستان 1404 )
جلد 22 شماره 2 صفحات 167-160 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Ethics code: Letter No.171384
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Termebafzadeh Yazdi M J, Javadzadeh Shahshahani H. Relative Frequency of Preoperative Anemia in Elective Surgical Candidates at Hospitals Affiliated to Yazd Islamic Azad University. bloodj 2025; 22 (2) :160-167
URL: http://bloodjournal.ir/article-1-1588-fa.html
URL: http://bloodjournal.ir/article-1-1588-fa.html
ترمه باف‌زاده یزدی محمد جواد، جوادزاده شهشهانی هایده. فراوانی نسبی آنمی قبل از اعمال جراحی الکتیو در بیمارستان‌های وابسته به دانشگاه آزاد یزد. فصلنامه پژوهشی خون. 1404; 22 (2) :160-167
دانشیار مرکز تحقیقات انتقال خون ـ مؤسسه عالی آموزشی و پژوهشی طب انتقال خون و اداره کل انتقال خون یزد
متن کامل [PDF 489 kb]
(65 دریافت)
| چکیده (HTML) (207 مشاهده)
مقدمه
کم خونی، اختلال شایعی است که در آن گلبول‌های قرمز و یـا هموگلوبین کافی در جریان خون وجود ندارد. به عبارتی سطح هموگلوبین کمتر ازg/dL 13 در مردان و کمتر از g/dL 12 در زنان را آنمی می‌گویند. شناسایی، بررسی، مدیریت و درمان کم خونی قبل از جراحی نقش مهمی نـه تنها در بهبود مراقبت و سرانجام بیماران بلکه در کاهش نیاز به تزریق خون ایفا می‌نماید (3-1). کم خونی قبل از جراحی، یک عامل خطر مهم برای عوارض جانبی پس از جراحی، از جمله افزایش عوارض، مرگ و میر و طولانی شدن مدت بستری در بیمارستان است. مطالعه‌ها نشان داده‌اند که کم خونی قبل از عمل با خطر بیشتر عوارضی مانند عفونت زخم، نارسایی کلیه، لولـه‌گذاری مجدد، انفارکتوس میوکارد و ذات‌الریه همراه است (6-4).
هم‌چنیـن احتمال تزریق خون پیرامون جراحی در بیماران مبتلا به کم خونی قبل از جراحی بیشتر می‌باشد. تزریق خون خود با خطرات بیشتر عوارض مرتبط است؛ از جمله عوارض تزریق خون، تعدیل سیستم ایمنی است که منجر به عفونت‌های بیمارستانی و یا افزایش شانس عود تومور در جراحی‌های بـدخیمی و نیز افزایش زمان بستری بیماران شده و در نهایـت باعث افزایش هزینه‌های درمانی می‌شود (9-7).
مطالعه‌های انجام شده در دنیا نشان می‌دهد که آنمی قبل از اعمال جراحی از شیوع 10% تا 47% برخوردار است و اغلب تشخیص داده نمی‌شود (12-10 ، 3). در بررسی مدیریت آنمی قبل از اعمال جراحی انکولوژی، مشخص شد کـه کم خونی قبل از عمل جراحی در مبتلایان به سرطان بسیار شایع بوده و با افزایش عوارض بعد از عمل همراه است و شواهدی وجود دارد که در بیمارانی که تحت تزریق خون قرار گرفته‌اند؛ عوارض و خطر عود بیشتر و بقای کمتر وجود دارد. بنابراین کم خونی قبل از جراحی در بیماران مبتلا بـه بدخیمی در صورتی که وقت کافی قبل از عمل وجود داشته باشد، باید به طور مناسب درمان گردد (14، 13، 2). در صورتی کـه آنمی قبل از جراحی الکتیو تشخیص داده و درمان شود، از تزریق خون حین عمل کاسته و عوارض و هزینه‌ها کاهش می‌یابد (14، 12).
بـا توجه به این که در یزد مطالعه‌ای در ارتباط با فراوانی کم خونی قبل از اعمال جراحی الکتیو انجام نشده بود، بـا انجام این مطالعه اطلاعات پـایه‌ای از فراوانی کم خونی قبل از اعمال جراحی الکتیو و عوامل همراه آن به دست آوردیم تا نتایج آن، جهت برنـامه‌ریزی برای درمان آنمی قبل از اعمال جراحی الکتیو و کـاهش نیاز به تزریق خون حوالی جراحی و کاهش عوارض بیماران مورد استفاده قرار گیرد.
مواد و روش‌ها
طراحی مطالعه:
این مطالعه از نوع توصیفی- تحلیلی بود که بـه روش مقطعی انجام گرفت. جامعـه پژوهش بیماران کـاندید جراحی الکتیو مراجعه‌کننده بـه بیمارستان‌های یزد بودند.
طراحی ابزار گردآوری داده‌ها:
بیمارانی که اطلاعات پرونـده آن‌ها ناقص بود، از مطالعه خـارج شدند. با مراجعه به بایگانی دو بیمارستان مذکور داده‌ها جمع‌آوری شد. ابزار گردآوری اطلاعات، چک لیست از پیش تهیه شده بود که اطلاعات آن شامل: سن، جنس، نوع عمل جراحی (هیسترکتومی، کورتـاژ، سزارین، کوله سیستکتومی، فتق، کیست پیلونیدال، تونسیلکتومی، سپتوپلاستی، تیمپانوپلاستی، TUR، TUL، واریکوسل، هیدروسل، عمل جراحی دیسک، تعویض مفصل ران) و نوع بخش (جراحی عمومی، زنـان، ارولوژی، ارتوپدی و ENT)، به عنوان متغیرهای مستقل، مدت زمان بستری بیماران، سطح همـوگلوبین، تعداد واحـد خون تزریقی و آنمی (سطح هموگلوبین کمتر از g/dL 13 در مردان و کمتر از g/dL 12 در زنان) به عنوان متغیرهای وابسته بودند.
حجم نمونه و روش نمونه‌گیری:
تعداد 400 بیمار کـاندید جراحی الکتیو مراجعه‌کننده به بیمارستان‌های یزد طی تیر 1396 تا اردیبهشت 1397 به روش سرشماری وارد مطالعه شدند.
روش تجزیه و تحلیل اطلاعات:
پس از گردآوری اطلاعات فوق، تمامی داده‌ها در صفحه نرم‌افزاری 22SPSS وارد گردیـد. بـرای تجزیه و تحلیل توصیفی از معیارهای درصد، میانگین و انحراف معیار استفاده شد و برای آنالیز تحلیلی از آزمون‌های کای‌دو و t ، دقیق فیشـر و آنـوا استفاده شد. در تمام موارد 05/0 p< به
عنوان سطح معناداری در نظر گرفته شد.
یافته‌ها
از 400 بیمار مورد بررسی، 101 نفر (25%) مرد و 299
نفر (75%) زن بودند. 252 نفر (63%) در بخش زنان بستری بـودند. 57 نفـر (3/14%) در بخش جـراحی، 53 نفـر (3/13 %) در بخش ENT، 27 نفر (8/6%) در بخش ارولوژی و 11 نفر (8/2%) در بخش ارتوپدی بستری بودند.
در مطالعه حاضر 111 نفر از بیماران مورد بررسی آنمـی
قبل از جراحی داشتند. فراوانی آنمی قبل از عمل جراحــی (1/32 % - 5/23 % CI: %95) 8/27 % بـه دست آمد. نتایج مطالعه در مورد میانگین متغیرهای سن، هموگلوبین قبل از جراحی، تعداد واحـد گلبول قرمز تزریقی قبل، حین و بعد از عمل و طول مدت بستری بیماران در جدول آمده است (جدول 1). میانگین سطح هموگلوبین در زنان بـه طور معناداری نسبت به مردان کمتر بود (001/0 p<).
فراوانی آنمی در زنان بیشتر از مردان بود (010/0 p=). 18 نفر (8/17%) از مردان و 93 نفر (31%) از زنان آنمی داشتند. احتمال بروز آنمی در مردان نسبت به زنان 08/2 برابر بود (01/0 p= ؛ 66/3-18/1 CI: %95 ؛ 08/2 OR=). بیشترین فراوانی نسبی آنمی در بخش ارتوپدی (5/45 %) و سپس در بخش زنان (5/32%) مشاهده شد و نسبت به سایر بخش‌هـا به طور معناداری بیشتر بود (007/0 p=)(جدول 2). %100 بیماران جراحی تعویض مفصل هیپ و 3/53 % افرادی که هیسترکتومی داشتند، دچار آنمی قبل از جراحی بودند که نسبت به سایر عمل‌های جراحی به طور معناداری بیشتر بود (012/0 p=). فراوانی آنمی در اعمال جراحی تونسیلکتومی (6/34 %)، کورتـاژ (3/34%) و سزاریـن (7/29 %) در رتبه‌های بعدی قرار گرفتند.
18 نفر (5/4%) از جمعیت مورد مطالعه تزریق خون داشتند و در مجموع 20 واحـد خون دریافت کردند. 9 نفر (%45) قبل از جراحی ، 4 نفر (20%) حین جراحی و 7 نفر ( %35) بعد از جراحی تزریق خون داشتند. 2 نفر سه واحد خون دریـافت کردند و برای 16 نفر یک یا دو واحد RBC تزریق شد.
احتمال دریافت خون در بیماران آنمیک به طور معناداری بیشتر بود (001/0 p< ؛ 6/52-24/4 CI: %95 ؛ 93/14 OR=). از 289 بیماری کـه آنمی نداشتند، 3 نفر (%1) تزریق RBC داشتند (جدول 2).
میانگین سطح هموگلوبین قبل از جراحی در مردانی که تزریق خون نداشتند، g/dL 71/0 ± 64/14 بود. هم در مردان و هم در زنان افرادی که گلبول قرمز تزریق کرده بودند، سطح هموگلوبین پایین‌تری داشتند (در زنان 001/0 p< و در مردان 047/0 p=) (جدول 3). به عبارت دیگر افراد با سطح هموگلوبین پایین‌تر بیشتر تزریق خون داشتند.
میانگین سطح هموگلوبین بعد از تزریق خون ](48/2 ± 95/9) با محدوده (9/15-5/4)[ در بیماران نسبت به قبل از تزریق خون ](43/1 ± 90/11 با محدوده (3/13-0/8)[ بـه طور معناداری بیشتر بود (013/0 p=).
بیـن میانگیـن طـول مـدت بستـری بـر حسب آنمی در
بیماران مورد بررسی تفاوت آماری معناداری وجود نـداشت. اما بین میانگین طول مدت بستری و تزریق خون در بیماران مورد بررسی تفاوت آماری معنادار بود (001/0 p<). بـه عبارت دیگر نیاز به تزریق خون با افزایش طول مدت بستری در بیماران همراه بود (49/1 g= Hedges’ ؛ 49/1 Cohen’s d=)(جدول 4).
بحث
شناسایی، بررسی، مدیریت و درمان کم خونی قبل از جراحی نقش مهمی در کاهش نیـاز به تزریق خون و بهبود مراقبت و پیامد بیماران ایفا می‌نمایـد (18-15 ، 3). مطالعه ما با هدف بررسی توزیع فراوانی آنمی قبل از اعمال جراحی الکتیو انجام شد. در مطالعه حـاضر فراوانی آنمی قبل از جراحی 8/27% به دست آمد. مانوئـل مونز و همکاران نشان دادنـد که با وجود کاهش قابل توجه در شیوع کم خونی در جهان از 2/40% در سال 1990 به 9/32% در سال 2010 ، میانگین شیوع کم‌خونی قبل از عمل در ۱۸ مطالعه بزرگ مشاهده‌ای که شامل بیش از ۶۵۰،۰۰۰ بیمار جراحی بود، حـدود 35% با محدوده بین 5/10% و 9/47% بود (3). نتایج مطالعه آمپون‌ساه و همکاران که در سال 2017 در غنا انجام شد، نشان داد که شیوع آنمی قبل از جراحی در بیماران مورد بررسی 3/54% بوده است(19). دلیل بیشتر بودن شیوع آنمی در این مطالعه نسبت به سایر مطالعه‌ها این بود که 893 بیمار کاندید اعمال جراحی الکتیو و اورژانسی مورد بررسی قرار گرفتند، در حالی که در سایر مطالعه‌ها بیماران کاندید عمل جراحی الکتیو مورد بررسی قرار گرفته بودنـد. در مجموع مطالعه‌های انجام شده در دنیا نشان می‌دهد که آنمی قبل از اعمال جراحی از شیوع 20% تا 40% برخوردار است و اغلب تشخیص داده نمی‌شود (5-3). تفاوت در جامعه مورد بررسی، محـل انجام تحقیق و روش اجرای طرح بـاعث تفاوت در میزان شیوع آنمی در مطالعه‌های مختلف شده است. میانگین سن بیماران مورد مطالعه حاضر 78/12 ± 23/36 سال بود. در مطالعه‌ای که توسط آمپون‌ساه انجام شد، میانگین سنی بیماران 17/0 ± 2/44 سال بود که نزدیک به نتایج مطالعه فعلی می‌باشد (19).
نتایج مطالعه ما نشان داد بین فراوانی نسبی آنمی بر حسب بخش بستری و نوع عمل جراحی تفاوت آمـاری معناداری وجود دارد و میزان فراوانی نسبی آنمی در بخش ارتوپـدی و در عمل تعویض مفصل هیپ بیشتر است. مطالعه سی‌جیسموند لاسوکی و همکاران در سال 2015 در شش کشور اروپایی نشان داد، احتمال تزریق خون پیرامون جراحی در بیماران مبتلا بـه کم خونی قبل از جراحی‌های ارتوپدی بیشتر بوده و اگر تشخیص یا درمان مناسب برای آن انجام نشود، احتمال تزریق خون و عوارض همراه آن بیشتر است (1). در مورد نوع آنمی قبل از جراحی، در مطالعه انجام شده توسط مانتینگ در سال 2019 در انگلستان که به صورت یک مطالعه مرور نظام‌مند انجام شد، مشخص شد که شایع ترین علت آنمی در بیمارانی که تحت اعمال جراحی ماژور قرار می‌گیرنـد، آنمی فقر آهن است (20). هم‌چنین در مطالعه انجام شده توسط آمپون‌ساه در سال 2017 هم 2/57% از بیماران، آنمی میکروسیتیک (با یا بدون هیپوکرومیا) داشتند (19).
در مطالعه حاضر احتمال آنمی قبل از جراحی در زنان دو برابر مردان بود و تفاوت آماری معناداری بین فراوانی نسبی آنمی بر حسب جنسیت در بیماران مورد بررسی یافت شد و میانگین هموگلوبین در خانم‌ها به طور معناداری کمتر از آقـایان بود (010/0 p=). یـافته مذکور با نتیجه مطالعه آمپون‌ساه که در سال 2017 روی 893 بیمار تحت عمل جراحی انجام داده بود، هم‌خوانی داشت (19). در مطالعه مونز و همکاران نیز میانگین هموگلوبین در خـانم‌ها کمتر از آقایان بود (3).
در مطالعه ما بین آنمی و تزریق خون رابطه وجود داشت، بـه طوری که افرادی که قبل از عمل جراحی آنمی داشتند، دریـافت خون بیشتری نیز داشتند (001/0 p<). نتایج مطالعه سی‌جیسموند لاسوکی نشان داد کسانی که مبتلا به کم خونی قبل از عمل جراحی بودنـد، با افزایش خطر انتقال خون حین عمل و بعد از عمل مواجه شدند (1) و با نتایج مطالعه ما کـه بین میانگین هموگلوبین قبل و بعد از تزریق خون در بیمارانی که تزریق خون داشته‌انـد، همبستگی مثبت و معناداری یافت شد، هم‌خوانی دارد. به دلیل این که این بیماران در معرض عوارض تزریق خون قرار می‌گیرند، باید ابتدا آنمی درمان شود و نیز با توجه به این که خانم‌های مبتلا بـه آنمی بیشتر در معرض دریافت خون قرار دارند، درمان آنمی خانم‌ها قبل از عمل جراحی از اهمیت بیشتری برخوردار است.
در مطالعه حاضر میانگین طول مدت بستری در کسانی که قبل از عمل جراحی آنمی داشتند بیشتر بود اما تفاوت معنادار نبود که می‌توانـد به دلیل کمی حجم نمونه در هر عمل جراحی و عدم امکان مقایسه مدت زمان بستری برای هر عمل جراحی در بیماران مبتلا به آنمی و غیرآنمی باشد. در مطالعه آمپون‌ساه در سال 2017، بین آنمی قبل از جراحی با طول مدت بستری در بیمارستان ارتباط آماری معناداری یافت شد که با نتایج مطالعه ما هم‌خوانی نداشت (19). یکی دیگر از دلایـل این عدم هم‌خوانی را می‌توان به تفاوت در جامعه مورد بررسی دو مطالعه نسبت داد، بـه طوری کـه جامعه مورد بررسی مطالعه مذکور بیماران کاندید جراحی الکتیو و اورژانسی بودند. طول مدت بستری در بیماران مورد مطالعـه ما که تزریق خون داشتند به طور معناداری بیش از افرادی بود که خون دریـافت نکردند که با مطالعه‌های دیگر هم‌خوانی داشت (21).
دلایـل افزایش مدت بستری که رونـد بهبود را کند و مدت بستری را افزایش می‌دهند می توانـد شامل بروز عوارض مرتبط با انتقال خون از قبیل واکنش‌های ایمنی، اضافه بار مایعات یا تعدیل سیستم ایمنی، عفونت‌های بیمارستانی و یـا نیاز به انجام آزمایش‌ها و ارزیـابی‌های تکمیلی پس از تزریق خون برای اطمینان از پایداری همودینامیک و جلوگیری از عوارض دیررس بـاشد. البته وجود بیماری‌های زمینه‌ای پیچیده یا جراحی‌های سنگین‌تر در گروه دریـافت‌کننده خون که به طور مستقل بـا افزایش طول بستری همراه هستند را نیز باید در نظر داشت. از محدودیت‌های مطالعه حاضر عدم امکان بررسی عوارض تزریق خون به دلیل ناقص بودن داده‌های مربوط بـه عوارض تـزریق خون و عوارض بعد از جراحی بود. هم‌چنین نوع مطالعه که مقطعی و بر اساس یـافته‌های پرونده است امکان بررسی عوارض درازمدت را فراهم نمی‌نمـاید. با این حال مطالعه کمبرونرو و همکاران در اسپانیا نشان داد که آنمی قبل از عمل جراحی در مبتلایان به سرطان بسیار شایع بوده و با افزایش عوارض بعد از جراحی همراه است و طبق شواهد در بیمارانی که تحت تزریق قرار گرفته‌انـد، عوارض و عود بالاتر و بقای کمتر وجود دارد. کم خونی قبل از جراحی در بیماران مبتلا به سرطان در صورتی که وقت کافی قبل از جراحی وجود داشته باشد، باید به طور مناسب درمان گردد (13).
در مطالعه اورون و همکـاران مشخص شد که تزریق خون آلوژنیک در بیماران بـا آنمی قبل از جراحی، با افزایش خطر ابتلا به پیامـدهای بالقوه بالینی و نیز افزایش هزینه‌های مراقبت‌های بهداشتی همراه بوده است (22).
نتیجه‌گیری
آنمـی قبـل از عمـل جراحــی در بیمـاران کاندید عمل جراحی الکتیو از فراوانی نسبتاً بـالایی (8/27%) برخوردار بوده و افراد دچار آنمی بیشتر دریافت خون داشتند. میزان فراوانی نسبی آنمی در بخش ارتوپـدی و در عمل تعویض مفصل هیپ بیشتر بود. پیشنهاد می‌شود در کلیه بیماران کاندیدای جراحی الکتیو به خصوص بیماران بخش ارتوپدی و بیمارانی که قرار است تحت عمل جراحی تعویض مفصل هیپ قرار بگیرند، آنمی قبل از جراحی بررسی و درمان شود تا نیاز بـه تزریق خون کاهش یابد. هم‌چنین با توجه به این که خانم‌ها بیشتر در معرض آنمی و دریافت خون هستند، درمان آنمی خانم‌ها قبل از عمل جراحی بـاید مورد توجه بیشتری قرار گیرد.
حمایت مالی
این پروژه بدون حمایت مالی انجام شده است.
ملاحظات اخلاقی
این مطالعه منتج از پـایان‌نامه با عنوان بررسی فراوانی نسبی آنمی قبل از اعمال جراحی الکتیو در بیمارستان‌های وابسته به دانشگاه آزاد یزد بوده و در کمیته اخلاق دانشگاه آزاد اسلامی به تصویب رسیده است. جهت حفظ اسرار بیمار مطابق با معاهده هلسینکی اطلاعات بیماران محرمانه بود و فقط در راستای اهداف پژوهش از آن استفاده شد.
عدم تعارض منافع
نویسندگان اظهار می‌کنند هیچ‌گونه تعارض منافعی در این مطالعه وجود نداشته است.
نقش نویسندگان
دکتر محمد جواد ترمه باف‌زاده: جمع‌آوری اطلاعات و نگارش اولیه مقاله
دکتر هایده جوادزاده شهشهانی: طراحی مطالعه، نظارت بر اجرای طرح و نگارش نهایی مقاله
تشکر و قدردانی
این پژوهش منتج از پایان نامه دانشجویی مصوب کمیته پژوهشی دانشگاه آزاد یزد بوده است. از کارکنان مراکز درمانی بیمارستان‌های وابسته به دانشگاه آزاد یزد که در این پژوهش همکاری نمودند تشکر و قدردانی می‌گردد.
متن کامل: (61 مشاهده)
فراوانی نسبی آنمی قبل از اعمال جراحی الکتیو در بیمارستان‌های وابسته
به دانشگاه آزاد یزد
محمد جواد ترمه باف‌زاده یزدی۱، هایده جوادزاده شهشهانی۲
1- پزشک عمومی ـ دانشکده پزشکی علی‌ابن ابی‌طالب ـ دانشگاه آزاد اسلامی واحد یزد ـ یزد ـ ایران
2- متخصص آسیب‌شناسی ـ دانشیار مرکز تحقیقات انتقال خون ـ مؤسسه عالی آموزشی و پژوهشی طب انتقال خون و اداره کل انتقال خون یزد ـ یزد ـ ایران
به دانشگاه آزاد یزد
1- پزشک عمومی ـ دانشکده پزشکی علی‌ابن ابی‌طالب ـ دانشگاه آزاد اسلامی واحد یزد ـ یزد ـ ایران
2- متخصص آسیب‌شناسی ـ دانشیار مرکز تحقیقات انتقال خون ـ مؤسسه عالی آموزشی و پژوهشی طب انتقال خون و اداره کل انتقال خون یزد ـ یزد ـ ایران
https://doi.org/10.18502/avr.v34i2.18052 Citation: Termebafzadeh Yazdi M.J, Javadzadeh Shahshahani H. Relative Frequency of Preoperative Anemia in Elective Surgical Candidates at Hospitals Affiliated to Yazd Islamic Azad University . J Iran Blood Transfus. 2025: 22 (2) : 160-167 نویسنده مسئول: دکتر هایده جوادزاده شهشهانی. دانشیار مرکز تحقیقات انتقال خون ـ مؤسسه عالی آموزشی و پژوهشی طب انتقال خون و اداره کل انتقال خون یزد ـ یزد ـ ایران کدپستی: 8915913971 E-mail h.javadzadeh@tmi.ac.ir
|
چکیده سابقه و هدف شناسایی و درمان کم خونی قبل از جراحی، در بهبود پیامدهای جراحی و کاهش نیاز به انتقال خون و خطرات ناشی از آن، نقش مهمی ایفا می‌کند. هدف از این مطالعه بررسی فراوانی کم‌خونی در بیماران قبل از اعمال جراحی انتخابی در دو بیمارستان وابسته به دانشگاه آزاد اسلامی یزد بود. مواد و روش‌ها در این مطالعه مقطعی تعداد 400 بیمار نیازمند جراحی انتخابی به روش سرشماری در دو بیمارستان یزد بررسی شدند. با استفاده از چک لیست از پیش تهیه شده سن، جنسیت، نوع عمل جراحی، تعداد واحد خون تزریقی، بخش بستری، عوارض جراحی ، آنمی، سطح هموگلوبین و مدت زمان بستری بیماران جمع‌آوری شد. داده‌ها وارد نرم‌افزار 22 SPSS شده و با استفاده از آزمون‌های t ، آنوا و کای اسکوئر تجزیه و تحلیل شدند. یافته‌ها در این مطالعه 101 نفر (25%) مرد و 299 نفر (75%) زن شرکت داشتند. میانگین سن بیماران 78/12 ± 23/36 سال و میانگین سطح هموگلوبین قبل از جراحی در مردان g/dL 78/1 ± 57/14 و در زنان g/dL 43/1 ±46/12 بود. فراوانی کم‌خونی قبل از جراحی 8/27% و در زنان (1/31%) بیشتر از مردان (8/17%) بود (01/0p= ، 66/3- 18/1 CI: %95 ؛ 08/2 OR=). فراوانی کم‌خونی در بخش‌های ارتوپدی (5/45 %) و زنان (5/32 %) بیشتر از سایر بخش‌ها بود. بین جراحی‌های مختلف، بیماران کاندید تعویض مفصل ران و هیسترکتومی، کم‌خونی بیشتری نسبت به سایرین داشتند (012/0p=). در بیـن بیماران 18 نفر (5/4 %) تزریق خون داشتند که در بین افراد مبتلا به آنمی قبل از جراحی بیشتر از سایرین بود (برای مردان 047/0 p = و برای زنان 001/0 p<). بین میانگین سطح هموگلوبین قبل و بعد از تزریق خون رابطه معناداری وجود داشت (013/0=p). نتیجه گیری تقریباً یک سوم بیماران پیش از جراحی دچار کم خونی بودند و در میان آن‌ها نیاز به تزریق خون به طور قابل توجهی بیشتر بود. بر این اساس تشخیص و درمان به موقع کم خونی پیش از جراحی امری ضروری است که می‌تواند موجب کاهش نیاز به تزریق خون و پیشگیری از عوارض جانبی احتمالی پس از آن شود. کلمات کلیدی: آنمی، جراحی ، گلبول‌های قرمز، انتقال خون |
|
1- Acridine Orange
|
|
1- Biological safety cabinet
|
|
1- Platelet Concentrate
2- Food and Drug Administration 3- Normal Skin Flora 4- Platelet Rich Plasma-Platelet Concentrate 5- Eosin-Methylene blue 6- Thioglycolate |
|
1- Acridine Orange
|
|
1- Biological safety cabinet
|
|
1- Platelet Concentrate
2- Food and Drug Administration 3- Normal Skin Flora 4- Platelet Rich Plasma-Platelet Concentrate 5- Eosin-Methylene blue 6- Thioglycolate |
مقدمه
کم خونی، اختلال شایعی است که در آن گلبول‌های قرمز و یـا هموگلوبین کافی در جریان خون وجود ندارد. به عبارتی سطح هموگلوبین کمتر ازg/dL 13 در مردان و کمتر از g/dL 12 در زنان را آنمی می‌گویند. شناسایی، بررسی، مدیریت و درمان کم خونی قبل از جراحی نقش مهمی نـه تنها در بهبود مراقبت و سرانجام بیماران بلکه در کاهش نیاز به تزریق خون ایفا می‌نماید (3-1). کم خونی قبل از جراحی، یک عامل خطر مهم برای عوارض جانبی پس از جراحی، از جمله افزایش عوارض، مرگ و میر و طولانی شدن مدت بستری در بیمارستان است. مطالعه‌ها نشان داده‌اند که کم خونی قبل از عمل با خطر بیشتر عوارضی مانند عفونت زخم، نارسایی کلیه، لولـه‌گذاری مجدد، انفارکتوس میوکارد و ذات‌الریه همراه است (6-4).
هم‌چنیـن احتمال تزریق خون پیرامون جراحی در بیماران مبتلا به کم خونی قبل از جراحی بیشتر می‌باشد. تزریق خون خود با خطرات بیشتر عوارض مرتبط است؛ از جمله عوارض تزریق خون، تعدیل سیستم ایمنی است که منجر به عفونت‌های بیمارستانی و یا افزایش شانس عود تومور در جراحی‌های بـدخیمی و نیز افزایش زمان بستری بیماران شده و در نهایـت باعث افزایش هزینه‌های درمانی می‌شود (9-7).
مطالعه‌های انجام شده در دنیا نشان می‌دهد که آنمی قبل از اعمال جراحی از شیوع 10% تا 47% برخوردار است و اغلب تشخیص داده نمی‌شود (12-10 ، 3). در بررسی مدیریت آنمی قبل از اعمال جراحی انکولوژی، مشخص شد کـه کم خونی قبل از عمل جراحی در مبتلایان به سرطان بسیار شایع بوده و با افزایش عوارض بعد از عمل همراه است و شواهدی وجود دارد که در بیمارانی که تحت تزریق خون قرار گرفته‌اند؛ عوارض و خطر عود بیشتر و بقای کمتر وجود دارد. بنابراین کم خونی قبل از جراحی در بیماران مبتلا بـه بدخیمی در صورتی که وقت کافی قبل از عمل وجود داشته باشد، باید به طور مناسب درمان گردد (14، 13، 2). در صورتی کـه آنمی قبل از جراحی الکتیو تشخیص داده و درمان شود، از تزریق خون حین عمل کاسته و عوارض و هزینه‌ها کاهش می‌یابد (14، 12).
بـا توجه به این که در یزد مطالعه‌ای در ارتباط با فراوانی کم خونی قبل از اعمال جراحی الکتیو انجام نشده بود، بـا انجام این مطالعه اطلاعات پـایه‌ای از فراوانی کم خونی قبل از اعمال جراحی الکتیو و عوامل همراه آن به دست آوردیم تا نتایج آن، جهت برنـامه‌ریزی برای درمان آنمی قبل از اعمال جراحی الکتیو و کـاهش نیاز به تزریق خون حوالی جراحی و کاهش عوارض بیماران مورد استفاده قرار گیرد.
مواد و روش‌ها
طراحی مطالعه:
این مطالعه از نوع توصیفی- تحلیلی بود که بـه روش مقطعی انجام گرفت. جامعـه پژوهش بیماران کـاندید جراحی الکتیو مراجعه‌کننده بـه بیمارستان‌های یزد بودند.
طراحی ابزار گردآوری داده‌ها:
بیمارانی که اطلاعات پرونـده آن‌ها ناقص بود، از مطالعه خـارج شدند. با مراجعه به بایگانی دو بیمارستان مذکور داده‌ها جمع‌آوری شد. ابزار گردآوری اطلاعات، چک لیست از پیش تهیه شده بود که اطلاعات آن شامل: سن، جنس، نوع عمل جراحی (هیسترکتومی، کورتـاژ، سزارین، کوله سیستکتومی، فتق، کیست پیلونیدال، تونسیلکتومی، سپتوپلاستی، تیمپانوپلاستی، TUR، TUL، واریکوسل، هیدروسل، عمل جراحی دیسک، تعویض مفصل ران) و نوع بخش (جراحی عمومی، زنـان، ارولوژی، ارتوپدی و ENT)، به عنوان متغیرهای مستقل، مدت زمان بستری بیماران، سطح همـوگلوبین، تعداد واحـد خون تزریقی و آنمی (سطح هموگلوبین کمتر از g/dL 13 در مردان و کمتر از g/dL 12 در زنان) به عنوان متغیرهای وابسته بودند.
حجم نمونه و روش نمونه‌گیری:
تعداد 400 بیمار کـاندید جراحی الکتیو مراجعه‌کننده به بیمارستان‌های یزد طی تیر 1396 تا اردیبهشت 1397 به روش سرشماری وارد مطالعه شدند.
روش تجزیه و تحلیل اطلاعات:
پس از گردآوری اطلاعات فوق، تمامی داده‌ها در صفحه نرم‌افزاری 22SPSS وارد گردیـد. بـرای تجزیه و تحلیل توصیفی از معیارهای درصد، میانگین و انحراف معیار استفاده شد و برای آنالیز تحلیلی از آزمون‌های کای‌دو و t ، دقیق فیشـر و آنـوا استفاده شد. در تمام موارد 05/0 p< به
عنوان سطح معناداری در نظر گرفته شد.
یافته‌ها
از 400 بیمار مورد بررسی، 101 نفر (25%) مرد و 299
نفر (75%) زن بودند. 252 نفر (63%) در بخش زنان بستری بـودند. 57 نفـر (3/14%) در بخش جـراحی، 53 نفـر (3/13 %) در بخش ENT، 27 نفر (8/6%) در بخش ارولوژی و 11 نفر (8/2%) در بخش ارتوپدی بستری بودند.
در مطالعه حاضر 111 نفر از بیماران مورد بررسی آنمـی
قبل از جراحی داشتند. فراوانی آنمی قبل از عمل جراحــی (1/32 % - 5/23 % CI: %95) 8/27 % بـه دست آمد. نتایج مطالعه در مورد میانگین متغیرهای سن، هموگلوبین قبل از جراحی، تعداد واحـد گلبول قرمز تزریقی قبل، حین و بعد از عمل و طول مدت بستری بیماران در جدول آمده است (جدول 1). میانگین سطح هموگلوبین در زنان بـه طور معناداری نسبت به مردان کمتر بود (001/0 p<).
18 نفر (5/4%) از جمعیت مورد مطالعه تزریق خون داشتند و در مجموع 20 واحـد خون دریافت کردند. 9 نفر (%45) قبل از جراحی ، 4 نفر (20%) حین جراحی و 7 نفر ( %35) بعد از جراحی تزریق خون داشتند. 2 نفر سه واحد خون دریـافت کردند و برای 16 نفر یک یا دو واحد RBC تزریق شد.
احتمال دریافت خون در بیماران آنمیک به طور معناداری بیشتر بود (001/0 p< ؛ 6/52-24/4 CI: %95 ؛ 93/14 OR=). از 289 بیماری کـه آنمی نداشتند، 3 نفر (%1) تزریق RBC داشتند (جدول 2).
میانگین سطح هموگلوبین قبل از جراحی در مردانی که تزریق خون نداشتند، g/dL 71/0 ± 64/14 بود. هم در مردان و هم در زنان افرادی که گلبول قرمز تزریق کرده بودند، سطح هموگلوبین پایین‌تری داشتند (در زنان 001/0 p< و در مردان 047/0 p=) (جدول 3). به عبارت دیگر افراد با سطح هموگلوبین پایین‌تر بیشتر تزریق خون داشتند.
میانگین سطح هموگلوبین بعد از تزریق خون ](48/2 ± 95/9) با محدوده (9/15-5/4)[ در بیماران نسبت به قبل از تزریق خون ](43/1 ± 90/11 با محدوده (3/13-0/8)[ بـه طور معناداری بیشتر بود (013/0 p=).
بیـن میانگیـن طـول مـدت بستـری بـر حسب آنمی در
بیماران مورد بررسی تفاوت آماری معناداری وجود نـداشت. اما بین میانگین طول مدت بستری و تزریق خون در بیماران مورد بررسی تفاوت آماری معنادار بود (001/0 p<). بـه عبارت دیگر نیاز به تزریق خون با افزایش طول مدت بستری در بیماران همراه بود (49/1 g= Hedges’ ؛ 49/1 Cohen’s d=)(جدول 4).
بحث
شناسایی، بررسی، مدیریت و درمان کم خونی قبل از جراحی نقش مهمی در کاهش نیـاز به تزریق خون و بهبود مراقبت و پیامد بیماران ایفا می‌نمایـد (18-15 ، 3). مطالعه ما با هدف بررسی توزیع فراوانی آنمی قبل از اعمال جراحی الکتیو انجام شد. در مطالعه حـاضر فراوانی آنمی قبل از جراحی 8/27% به دست آمد. مانوئـل مونز و همکاران نشان دادنـد که با وجود کاهش قابل توجه در شیوع کم خونی در جهان از 2/40% در سال 1990 به 9/32% در سال 2010 ، میانگین شیوع کم‌خونی قبل از عمل در ۱۸ مطالعه بزرگ مشاهده‌ای که شامل بیش از ۶۵۰،۰۰۰ بیمار جراحی بود، حـدود 35% با محدوده بین 5/10% و 9/47% بود (3). نتایج مطالعه آمپون‌ساه و همکاران که در سال 2017 در غنا انجام شد، نشان داد که شیوع آنمی قبل از جراحی در بیماران مورد بررسی 3/54% بوده است(19). دلیل بیشتر بودن شیوع آنمی در این مطالعه نسبت به سایر مطالعه‌ها این بود که 893 بیمار کاندید اعمال جراحی الکتیو و اورژانسی مورد بررسی قرار گرفتند، در حالی که در سایر مطالعه‌ها بیماران کاندید عمل جراحی الکتیو مورد بررسی قرار گرفته بودنـد. در مجموع مطالعه‌های انجام شده در دنیا نشان می‌دهد که آنمی قبل از اعمال جراحی از شیوع 20% تا 40% برخوردار است و اغلب تشخیص داده نمی‌شود (5-3). تفاوت در جامعه مورد بررسی، محـل انجام تحقیق و روش اجرای طرح بـاعث تفاوت در میزان شیوع آنمی در مطالعه‌های مختلف شده است. میانگین سن بیماران مورد مطالعه حاضر 78/12 ± 23/36 سال بود. در مطالعه‌ای که توسط آمپون‌ساه انجام شد، میانگین سنی بیماران 17/0 ± 2/44 سال بود که نزدیک به نتایج مطالعه فعلی می‌باشد (19).
نتایج مطالعه ما نشان داد بین فراوانی نسبی آنمی بر حسب بخش بستری و نوع عمل جراحی تفاوت آمـاری معناداری وجود دارد و میزان فراوانی نسبی آنمی در بخش ارتوپـدی و در عمل تعویض مفصل هیپ بیشتر است. مطالعه سی‌جیسموند لاسوکی و همکاران در سال 2015 در شش کشور اروپایی نشان داد، احتمال تزریق خون پیرامون جراحی در بیماران مبتلا بـه کم خونی قبل از جراحی‌های ارتوپدی بیشتر بوده و اگر تشخیص یا درمان مناسب برای آن انجام نشود، احتمال تزریق خون و عوارض همراه آن بیشتر است (1). در مورد نوع آنمی قبل از جراحی، در مطالعه انجام شده توسط مانتینگ در سال 2019 در انگلستان که به صورت یک مطالعه مرور نظام‌مند انجام شد، مشخص شد که شایع ترین علت آنمی در بیمارانی که تحت اعمال جراحی ماژور قرار می‌گیرنـد، آنمی فقر آهن است (20). هم‌چنین در مطالعه انجام شده توسط آمپون‌ساه در سال 2017 هم 2/57% از بیماران، آنمی میکروسیتیک (با یا بدون هیپوکرومیا) داشتند (19).
در مطالعه حاضر احتمال آنمی قبل از جراحی در زنان دو برابر مردان بود و تفاوت آماری معناداری بین فراوانی نسبی آنمی بر حسب جنسیت در بیماران مورد بررسی یافت شد و میانگین هموگلوبین در خانم‌ها به طور معناداری کمتر از آقـایان بود (010/0 p=). یـافته مذکور با نتیجه مطالعه آمپون‌ساه که در سال 2017 روی 893 بیمار تحت عمل جراحی انجام داده بود، هم‌خوانی داشت (19). در مطالعه مونز و همکاران نیز میانگین هموگلوبین در خـانم‌ها کمتر از آقایان بود (3).
در مطالعه ما بین آنمی و تزریق خون رابطه وجود داشت، بـه طوری که افرادی که قبل از عمل جراحی آنمی داشتند، دریـافت خون بیشتری نیز داشتند (001/0 p<). نتایج مطالعه سی‌جیسموند لاسوکی نشان داد کسانی که مبتلا به کم خونی قبل از عمل جراحی بودنـد، با افزایش خطر انتقال خون حین عمل و بعد از عمل مواجه شدند (1) و با نتایج مطالعه ما کـه بین میانگین هموگلوبین قبل و بعد از تزریق خون در بیمارانی که تزریق خون داشته‌انـد، همبستگی مثبت و معناداری یافت شد، هم‌خوانی دارد. به دلیل این که این بیماران در معرض عوارض تزریق خون قرار می‌گیرند، باید ابتدا آنمی درمان شود و نیز با توجه به این که خانم‌های مبتلا بـه آنمی بیشتر در معرض دریافت خون قرار دارند، درمان آنمی خانم‌ها قبل از عمل جراحی از اهمیت بیشتری برخوردار است.
در مطالعه حاضر میانگین طول مدت بستری در کسانی که قبل از عمل جراحی آنمی داشتند بیشتر بود اما تفاوت معنادار نبود که می‌توانـد به دلیل کمی حجم نمونه در هر عمل جراحی و عدم امکان مقایسه مدت زمان بستری برای هر عمل جراحی در بیماران مبتلا به آنمی و غیرآنمی باشد. در مطالعه آمپون‌ساه در سال 2017، بین آنمی قبل از جراحی با طول مدت بستری در بیمارستان ارتباط آماری معناداری یافت شد که با نتایج مطالعه ما هم‌خوانی نداشت (19). یکی دیگر از دلایـل این عدم هم‌خوانی را می‌توان به تفاوت در جامعه مورد بررسی دو مطالعه نسبت داد، بـه طوری کـه جامعه مورد بررسی مطالعه مذکور بیماران کاندید جراحی الکتیو و اورژانسی بودند. طول مدت بستری در بیماران مورد مطالعـه ما که تزریق خون داشتند به طور معناداری بیش از افرادی بود که خون دریـافت نکردند که با مطالعه‌های دیگر هم‌خوانی داشت (21).
دلایـل افزایش مدت بستری که رونـد بهبود را کند و مدت بستری را افزایش می‌دهند می توانـد شامل بروز عوارض مرتبط با انتقال خون از قبیل واکنش‌های ایمنی، اضافه بار مایعات یا تعدیل سیستم ایمنی، عفونت‌های بیمارستانی و یـا نیاز به انجام آزمایش‌ها و ارزیـابی‌های تکمیلی پس از تزریق خون برای اطمینان از پایداری همودینامیک و جلوگیری از عوارض دیررس بـاشد. البته وجود بیماری‌های زمینه‌ای پیچیده یا جراحی‌های سنگین‌تر در گروه دریـافت‌کننده خون که به طور مستقل بـا افزایش طول بستری همراه هستند را نیز باید در نظر داشت. از محدودیت‌های مطالعه حاضر عدم امکان بررسی عوارض تزریق خون به دلیل ناقص بودن داده‌های مربوط بـه عوارض تـزریق خون و عوارض بعد از جراحی بود. هم‌چنین نوع مطالعه که مقطعی و بر اساس یـافته‌های پرونده است امکان بررسی عوارض درازمدت را فراهم نمی‌نمـاید. با این حال مطالعه کمبرونرو و همکاران در اسپانیا نشان داد که آنمی قبل از عمل جراحی در مبتلایان به سرطان بسیار شایع بوده و با افزایش عوارض بعد از جراحی همراه است و طبق شواهد در بیمارانی که تحت تزریق قرار گرفته‌انـد، عوارض و عود بالاتر و بقای کمتر وجود دارد. کم خونی قبل از جراحی در بیماران مبتلا به سرطان در صورتی که وقت کافی قبل از جراحی وجود داشته باشد، باید به طور مناسب درمان گردد (13).
در مطالعه اورون و همکـاران مشخص شد که تزریق خون آلوژنیک در بیماران بـا آنمی قبل از جراحی، با افزایش خطر ابتلا به پیامـدهای بالقوه بالینی و نیز افزایش هزینه‌های مراقبت‌های بهداشتی همراه بوده است (22).
نتیجه‌گیری
آنمـی قبـل از عمـل جراحــی در بیمـاران کاندید عمل جراحی الکتیو از فراوانی نسبتاً بـالایی (8/27%) برخوردار بوده و افراد دچار آنمی بیشتر دریافت خون داشتند. میزان فراوانی نسبی آنمی در بخش ارتوپـدی و در عمل تعویض مفصل هیپ بیشتر بود. پیشنهاد می‌شود در کلیه بیماران کاندیدای جراحی الکتیو به خصوص بیماران بخش ارتوپدی و بیمارانی که قرار است تحت عمل جراحی تعویض مفصل هیپ قرار بگیرند، آنمی قبل از جراحی بررسی و درمان شود تا نیاز بـه تزریق خون کاهش یابد. هم‌چنین با توجه به این که خانم‌ها بیشتر در معرض آنمی و دریافت خون هستند، درمان آنمی خانم‌ها قبل از عمل جراحی بـاید مورد توجه بیشتری قرار گیرد.
حمایت مالی
این پروژه بدون حمایت مالی انجام شده است.
ملاحظات اخلاقی
این مطالعه منتج از پـایان‌نامه با عنوان بررسی فراوانی نسبی آنمی قبل از اعمال جراحی الکتیو در بیمارستان‌های وابسته به دانشگاه آزاد یزد بوده و در کمیته اخلاق دانشگاه آزاد اسلامی به تصویب رسیده است. جهت حفظ اسرار بیمار مطابق با معاهده هلسینکی اطلاعات بیماران محرمانه بود و فقط در راستای اهداف پژوهش از آن استفاده شد.
عدم تعارض منافع
نویسندگان اظهار می‌کنند هیچ‌گونه تعارض منافعی در این مطالعه وجود نداشته است.
نقش نویسندگان
دکتر محمد جواد ترمه باف‌زاده: جمع‌آوری اطلاعات و نگارش اولیه مقاله
دکتر هایده جوادزاده شهشهانی: طراحی مطالعه، نظارت بر اجرای طرح و نگارش نهایی مقاله
تشکر و قدردانی
این پژوهش منتج از پایان نامه دانشجویی مصوب کمیته پژوهشی دانشگاه آزاد یزد بوده است. از کارکنان مراکز درمانی بیمارستان‌های وابسته به دانشگاه آزاد یزد که در این پژوهش همکاری نمودند تشکر و قدردانی می‌گردد.
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
طب انتقال خون
فهرست منابع
1. Lasocki S, Krauspe R, von Heymann C, Mezzacasa A, Chainey S, Spahn DR. PREPARE: the prevalence of perioperative anaemia and need for patient blood management in elective orthopaedic surgery. Eur J Anaesthesiol 2015; 32(6): 160-7. [DOI:10.1097/EJA.0000000000000202] [PMID]
2. Gelebo KG, Neme D, Destaw B, Aweke Z, Kasa SM. The effect of preoperative anemia on perioperative outcomes among patients undergoing emergency surgery: A multicenter prospective cohort study. Heliyon 2023; 9(7): e17804. [DOI:10.1016/j.heliyon.2023.e17804] [PMID] []
3. Muñoz M, Gómez-Ramírez S, Campos A, Ruiz J, Giancarlo M. Pre-operative anaemia: prevalence, consequences and approaches to management. Blood Transfus 2015; 13(3): 370-9.
4. Harris AB, Badin D, Hegde V, Oni JK, Sterling RS, Khanuja HS. Preoperative Anemia is an Independent Risk Factor for Increased Complications and Mortalities After Total Knee Arthroplasty Regardless of Postoperative Transfusions. J Arthroplasty 2023; 38(7 Suppl 2): S177-S181. [DOI:10.1016/j.arth.2023.01.042] [PMID]
5. Zhang FQ, Yang YZ, Li PF, Ma GR, Zhang AR, Zhang H, et al. Impact of preoperative anemia on patients undergoing total joint replacement of lower extremity: a systematic review and meta-analysis. J Orthop Surg Res 2024; 19(1): 249. [DOI:10.1186/s13018-024-04706-y] [PMID] []
6. Musallam KM, Tamim HM, Richards T, Spahn DR, Rosendaal FR, Habbal A, et al. Preoperative anaemia and postoperative outcomes in non-cardiac surgery: a retrospective cohort study. Lancet 2011; 378(9800): 1396-407. [DOI:10.1016/S0140-6736(11)61381-0] [PMID]
7. Cochran ED, Jacobson JC, Machchhar A, Qiao J, Chung DH. Perioperative Blood Transfusion and Infectious Complications Among Pediatric Patients with Cancer. Children (Basel) 2025; 12(2): 160. [DOI:10.3390/children12020160] [PMID] []
8. Hamilton ZA, Carbonella J, Siddiqui S, Al-Hammadi N, Hinyard L. Infectious complications associated with perioperative blood transfusion in partial or radical nephrectomy. Urol Oncol 2021; 39(2): 134.e17-134.e26. [DOI:10.1016/j.urolonc.2020.10.079] [PMID]
9. Schiergens TS, Rentsch M, Kasparek MS, Frenes K, Jauch KW, Thasler WE. Impact of perioperative allogeneic red blood cell transfusion on recurrence and overall survival after resection of colorectal liver metastases. Dis Colon Rectum 2015; 58(1): 74-82. [DOI:10.1097/DCR.0000000000000233] [PMID]
10. Muñoz M, Gómez-Ramírez S, Campos A, Ruiz J, Giancarlo M. Pre-operative anaemia: prevalence, consequences and approaches to management. Blood Transfus 2015; 13(3): 370-9.
11. Kim C, Connell H, McGeorge A, Hu R. Prevalence of preoperative anaemia in patients having first-time cardiac surgery and its impact on clinical outcome. A retrospective observational study. Perfusion 2015; 30: 277-83. [DOI:10.1177/0267659114542457] [PMID]
12. Gross I, Seifert B, Hofmann A, Spahn DR. Patient blood management in cardiac surgery results in fewer transfusions and better outcome. Transfusion 2015; 55(5): 1075-81. [DOI:10.1111/trf.12946] [PMID]
13. Cambronero D, Matoses-Jaén S, García-Claudio N, García-Gregorio N. Preoperative management of anemia in oncologic surgery. Molins Espinosa J 2015; l: 45-51. [DOI:10.1016/S0034-9356(15)30007-4] [PMID]
14. von Heymann C, Krämer M:Transfusion medicine: does treatment of anemia reduce costs to the national health system. 2011; 46(10): 648-653. [DOI:10.1055/s-0031-1291942] [PMID]
15. Mendez-Pino L, Zorrilla-Vaca A, Hepner DL. Management of Preoperative Anemia. Anesthesiol Clin 2024; 42(1): 65-73. [DOI:10.1016/j.anclin.2023.09.002] [PMID]
16. Kloeser R, Buser A, Bolliger D. Treatment Strategies in Anemic Patients before Cardiac Surgery. J Cardiothorac Vasc Anesth 2023; 37(2): 266-275. [DOI:10.1053/j.jvca.2022.09.085] [PMID]
17. Charbonneau H, Savy S, Savy N, Pasquié M. Comprehensive perioperative blood management in patients undergoing elective bypass cardiac surgery: Benefit effect of health care education and systematic correction of iron deficiency and anemia on red blood cell transfusion. J Clin Anesth 2024; 98: 111560. [DOI:10.1016/j.jclinane.2024.111560] [PMID]
18. Muñoz M, Acheson AG, Auerbach M, Besser M, Habler O, Kehlet H, et al. International consensus statement on the peri-operative management of anaemia and iron deficiency. Anaesthesia 2017; 72(2): 233-247. [DOI:10.1111/anae.13773] [PMID]
19. Amponsah G , Charwudzi A. Preoperative Anaemia and Associated Postoperative Outcomes in Noncardiac Surgery Patients in Central Region of Ghana. Anesthesiol Res Pract 2017; 2017: 1-10. [DOI:10.1155/2017/7410960] [PMID] []
20. Munting KE, Klein AA. Optimisation of pre-operative anaemia in patients before elective major surgery - why, who, when and how? Anaesthesia 2019; 74(1): 49-57. [DOI:10.1111/anae.14466] [PMID]
21. Abdullah HR, Sim YE, Hao Y, Lin GY, Liew GHC, Lamoureux EL, et al. Association between preoperative anaemia with length of hospital stay among patients undergoing primary total knee arthroplasty in Singapore: a single-centre retrospective study. BMJ Open 2017; 7(6): e016403. [DOI:10.1136/bmjopen-2017-016403] [PMID] []
22. Auron M, Duran Castillo MY. Preoperative anemia optimization: role of iron supplementation. Journal of Xiangya Medicine 2018; 3: 37. [DOI:10.21037/jxym.2018.09.05]
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
