جلد 18، شماره 3 - ( پاییز 1400 )                   جلد 18 شماره 3 صفحات 195-187 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


استادیار دانشکده پیراپزشکی دانشگاه علوم پزشکی همدان
چکیده:   (1739 مشاهده)
چکیده
سابقه و هدف
تزریق خون مزمن موجب آلوایمونیزاسیون در بیماران مبتلا به تالاسمی می‌شود. برآورد فراوانی ایجاد آلوایمونیزاسیون در این بیماران می‌تواند منجر به شناخت محدودیت‌های موجود و ایجاد استراتژی مناسب به منظور پیشگیری از ایجاد آلوایمونیزاسیون در آن‌ها گردد. در مطالعه حاضر، فراوانی آلوآنتی‌بادی‌های ناخواسته در بیماران تالاسمی مورد بررسی قرار گرفت.
مواد و روش‌ها
در این مطالعه مقطعی و گذشته‌نگر، جمعیت مورد مطالعه 92 بیمار مبتلا به تالاسمی مراجعه‌کننده به بیمارستان بعثت استان همدان در سال 1398 بود. اطلاعات تمام بیماران جمع‌آوری و وارد نرم‌افزار SPSS نسخه 16 گردید. داده‌ها با استفاده از تجزیه و تحلیل رگرسیون لجستیک و سطح معناداری 05/0 p< تحلیل شد.
یافته‌ها
در این مطالعه تعداد 92 بیمار شامل 54 مرد (7/58%) و 38 زن (3/41%)، با دامنه سنی50-2 سال مورد مطالعه قرار گرفتند. از بین 92 بیمار، 7 نفر(6/7% کل بیماران) غربالگری آنتی‌بادی مثبت داشتنـد. شایع‌ترین آلوآنتی‌بادی‌ها عبارت بودند از anti-c 6 نفر(3/33%)، anti-e 3 نفر(6/16%) و anti-JKa 3 نفر(6/16%). بین مقدار هموگلوبین و آلوایمونیزاسیون و تعداد دفعات تزریق خون و آلوایمونیزاسیون ارتباط معناداری مشاهده شد (009/0 p= و 006/0 p=). اما ارتباط بین سن بیماران و آلوایمونیزاسیون معنادار نبود.
نتیجه گیری
بر اساس نتایج این مطالعهanti-c  ، anti-e و anti-JKa شایع‌ترین آلوآنتی‌بادی‌ها در جامعه تالاسمی مورد مطالعه بودند. این نکته می‌تواند جهت فراهم‌سازی واحدهای خونی سازگار و مناسب برای بیماران تالاسمی مفید باشد.
واژه‌های کلیدی: تالاسمی، انتقال خون، غربالگری
متن کامل [PDF 478 kb]   (780 دریافت) |   |   متن کامل (HTML)  (1286 مشاهده)  
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: انتقال خون
انتشار: 1400/7/10

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.