استادیار دانشکده پیراپزشکی دانشگاه علوم پزشکی همدان
چکیده: (1614 مشاهده)
چکیده سابقه و هدف تزریق خون مزمن موجب آلوایمونیزاسیون در بیماران مبتلا به تالاسمی می‌شود. برآورد فراوانی ایجاد آلوایمونیزاسیون در این بیماران می‌تواند منجر به شناخت محدودیت‌های موجود و ایجاد استراتژی مناسب به منظور پیشگیری از ایجاد آلوایمونیزاسیون در آن‌ها گردد. در مطالعه حاضر، فراوانی آلوآنتی‌بادی‌های ناخواسته در بیماران تالاسمی مورد بررسی قرار گرفت. مواد و روش‌ها در این مطالعه مقطعی و گذشته‌نگر، جمعیت مورد مطالعه 92 بیمار مبتلا به تالاسمی مراجعه‌کننده به بیمارستان بعثت استان همدان در سال 1398 بود. اطلاعات تمام بیماران جمع‌آوری و وارد نرم‌افزار SPSS نسخه 16 گردید. داده‌ها با استفاده از تجزیه و تحلیل رگرسیون لجستیک و سطح معناداری 05/0 p< تحلیل شد. یافته‌ها در این مطالعه تعداد 92 بیمار شامل 54 مرد (7/58%) و 38 زن (3/41%)، با دامنه سنی50-2 سال مورد مطالعه قرار گرفتند. از بین 92 بیمار، 7 نفر(6/7% کل بیماران) غربالگری آنتی‌بادی مثبت داشتنـد. شایع‌ترین آلوآنتی‌بادی‌ها عبارت بودند از anti-c 6 نفر(3/33%)، anti-e 3 نفر(6/16%) و anti-JKa 3 نفر(6/16%). بین مقدار هموگلوبین و آلوایمونیزاسیون و تعداد دفعات تزریق خون و آلوایمونیزاسیون ارتباط معناداری مشاهده شد (009/0 p= و 006/0 p=). اما ارتباط بین سن بیماران و آلوایمونیزاسیون معنادار نبود. نتیجه گیری براساس نتایج این مطالعهanti-c ، anti-e و anti-JKa شایع‌ترین آلوآنتی‌بادی‌ها در جامعه تالاسمی مورد مطالعه بودند. این نکته می‌تواند جهت فراهم‌سازی واحدهای خونی سازگار و مناسب برای بیماران تالاسمی مفید باشد.
Afshari M, Amiri F, Seyedi M, Biglari M, Jambozorg H. Evaluation of alloantibodies in thalassemia patients referred to Hamadan Besat hospital in 2019. Sci J Iran Blood Transfus Organ 2021; 18 (3) :187-195 URL: http://bloodjournal.ir/article-1-1400-fa.html
افشاری محمد، امیری فاطمه، سیدی محمدرضا، بیگلری محدثه، جام بزرگ حنانه. میزان آنتی‌بادی‌های ناخواسته در بیماران تالاسمی مراجعه‌کننده به بیمارستان بعثت همدان در سال 1398. فصلنامه پژوهشی خون. 1400; 18 (3) :187-195
