جلد 18، شماره 2 - ( تابستان 1400 )                   جلد 18 شماره 2 صفحات 141-127 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


دانشیار دانشکده علوم ورزشی دانشگاه علامه طباطبایی تهران
چکیده:   (2289 مشاهده)
چکیده
سابقه و هدف
هدف از این مطالعه، مقایسه تأثیر تمرینات ورزشی مختلف بر میزان فیبرینوژن پلاسما و بررسی پاسخ حاد و مزمن فیبرینوژن به فعالیت ورزشی بود.
مواد و روش‌ها
در یک مطالعه مروری فرا تحلیلی، برای بررسی مطالعه‌های انجام شده در مورد تأثیرات تمرینات ورزشی بر فیبرینوژن، جستجو در پایگاه­های اطلاعاتی پاب­مد، ساینس دایرکت، اسکوپوس، و گوگل اسکولار با کلمات کلیدی مشخص شده بین مقالاتی که طی سال‌های 2010 تا 2020 منتشر شده بودند، انجام گرفت. پس از غربالگری اولیه، بررسی متن کامل و ارزیابی نقادانه­ مطالعه‌ها، مقالاتی که دارای معیارهای ورود به پژوهش بودند، مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند و در نهایت، 22 پژوهش که شامل 33 کارآزمایی با معیارهای ورود به متاآنالیز بود، تجزیه و تحلیل گردید.
یافته‌ها
نتایج فراتحلیل نشان می­دهد که پاسخ حاد فیبرینوژن به تمرینات ورزشی افزایشی می‌باشد اما این افزایش معنادار نیست. از طرفی پاسخ مزمن فیبرینوژن به تمرینات ورزشی به صورت معناداری کاهشی می­باشد که این کاهش مربوط به تمرینات هوازی و اینتروال با شدت بالا است و پاسخ آن به تمرینات بی­هوازی ناچیز می‌باشد.
نتیجه گیری
به طور کلی می­توان گفت که تمرینات ورزشی می­تواند در تعدیل میزان فیبرینوژن عروق مؤثر باشد؛ در پژوهش‌های مختلف، در پاسخ حاد به ورزش، عدم تغییر و یا افزایش سطح فیبرینوژن پلاسما و در پاسخ مزمن به تمرینات ورزشی، کاهش سطح فیبرینوژن پلاسما گزارش شده است. اگرچه باز هم نیاز به مطالعاتی با کیفیت بالا و حجم نمونه کافی در این زمینه احساس می‌شود.
متن کامل [PDF 795 kb]   (1132 دریافت) |   |   متن کامل (HTML)  (2554 مشاهده)  
نوع مطالعه: مروري | موضوع مقاله: هماتولوژي
انتشار: 1400/4/10

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.