استادیار مرکز تحقیقات انتقال خون ـ مؤسسه عالی آموزشی و پژوهشی طب انتقال خون
چکیده: (1726 مشاهده)
چکیده سابقه و هدف ایجاد آنتیبادی علیه آنتیژنهای HLA و آنتیژنهای اختصاصی پلاکتی HPA به دنبال تزریق خونو فرآوردهها محتمل است. این امر منجر به بروز عوارضی نظیر پورپورای پس از تزریق، مقاومت پلاکتی ایمیون، ترومبوسیتوپنی و خونریزی در گیرندگانمیگردد. در این مطالعه، آنتیژنها وآنتیبادیهای پلاکتی به طور همزمان در بیماران با تزریق خون مکرر بررسی شدند. مواد و روشها در این مطالعه توصیفی، آنتیژنها و آنتیبادیهای پلاکتی به روش PCR-SSP و فلوسیتومتری PIFT در 30 بیمار تالاسمی ماژور و 30 بیمار هماتوانکولوژی با تزریق خون مکرر که شمارش پلاکتی یک ساعت پس از تزریق /µL 450000-150000 داشتند،بررسی شدند.برای مقایسه نتایج جمعیتهای مورد مطالعه، از 19 SPSS و آزمون آماری کایدو استفاده شد. یافتهها در بررسی فراوانی ژنوتیپی در بیماران هماتوانکولوژی و تالاسمی، ژنوتیپ HPA-1a/1a دارای بیشترین فراوانی و ژنوتیپهای HPA-1a/1b و HPA-3b/3b دارای کمترین فراوانی بودند. هموزیگوت 1b/1b و 2b/2b و5b/5b مشاهده نشدند. آلل HPA-4b در بیماران مورد بررسی یافت نشد. نتیجه فلوسیتومتری PIFT در 10 بیمار هماتوانکولوژی (30%) و یک بیمار تالاسمی(3/3%) مثبت شد. فراوانی موارد مثبت آنتیبادیها در گروه بیماران هماتوانکولوژیک واضحاً بیشتر از گروه تالاسمی بود(006/0 p=). نتیجه گیری با توجه به فراوانی 100 درصدی آللHPA-4a و فقدان آلل HPA-4b و عدم مشاهده ژنوتیپ هموزیگوت b/b آللهای HPA-1/-2/-5 در بیماران این مطالعه، احتمال وقوع آلوایمیونیزاسیون پلاکتی ناشی از آنتیبادیهای ضد این آنتیژنها در این بیماران کمتر است.