استادیار مرکز تحقیقات انتقال خون ـ مؤسسه عالی آموزشی و پژوهشی طب انتقال خون
چکیده: (2128 مشاهده)
چکیده
سابقه و هدف
ایجاد آنتیبادی علیه آنتیژنهای HLA و آنتیژنهای اختصاصی پلاکتی HPA به دنبال تزریق خون و فرآوردهها محتمل است. این امر منجر به بروز عوارضی نظیر پورپورای پس از تزریق، مقاومت پلاکتی ایمیون، ترومبوسیتوپنی و خونریزی در گیرندگان میگردد. در این مطالعه، آنتیژنها وآنتیبادیهای پلاکتی به طور همزمان در بیماران با تزریق خون مکرر بررسی شدند.
مواد و روشها
در این مطالعه توصیفی، آنتیژنها و آنتیبادیهای پلاکتی به روش PCR-SSP و فلوسیتومتری PIFT در 30 بیمار تالاسمی ماژور و 30 بیمار هماتوانکولوژی با تزریق خون مکرر که شمارش پلاکتی یک ساعت پس از تزریق /µL 450000-150000 داشتند، بررسی شدند. برای مقایسه نتایج جمعیتهای مورد مطالعه، از 19 SPSS و آزمون آماری کایدو استفاده شد.
یافتهها
در بررسی فراوانی ژنوتیپی در بیماران هماتوانکولوژی و تالاسمی، ژنوتیپ HPA-1a/1a دارای بیشترین فراوانی و ژنوتیپهای HPA-1a/1b و HPA-3b/3b دارای کمترین فراوانی بودند. هموزیگوت 1b/1b و 2b/2b و5b/5b مشاهده نشدند. آلل HPA-4b در بیماران مورد بررسی یافت نشد. نتیجه فلوسیتومتری PIFT در 10 بیمار هماتوانکولوژی (30%) و یک بیمار تالاسمی(3/3%) مثبت شد. فراوانی موارد مثبت آنتیبادیها در گروه بیماران هماتوانکولوژیک واضحاً بیشتر از گروه تالاسمی بود(006/0 p=).
نتیجه گیری
با توجه به فراوانی 100 درصدی آللHPA-4a و فقدان آلل HPA-4b و عدم مشاهده ژنوتیپ هموزیگوت b/b آللهای HPA-1/-2/-5 در بیماران این مطالعه، احتمال وقوع آلوایمیونیزاسیون پلاکتی ناشی از آنتیبادیهای ضد این آنتیژنها در این بیماران کمتر است.
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
طب انتقال خون انتشار: 1399/10/10