چکیده
سابقه و هدف
طحالبرداری در بیماران تالاسمی ماژور، سبب عوارضی هم چون سپسیس، ترومبوز، افزایش فشار خون ریوی و تغییر وضعیت ایمنی بدن میشود و درمان آهنزدایی غیر اصولی، سبب عوارض هموکروماتوز در این بیماران میگردد. این مطالعه با هدف بررسی بروز طحالبرداری و فراوانی استفاده از درمان آهنزدایی منظم در بیماران تالاسمی ماژور ایران به روش متاآنالیز انجام شد.
مواد و روشها
ایـن مطالعـه یـک مرور سیستماتیک بود که بر اساس مستندات به دست آمده از بانکهای اطلاعاتی Magiran ، Iran medex ،IranDoc ، SID ، Medlib ، Embase ، Scopus ، Web of Science ، Pubmed ، Science Direct و هم چنین موتور جستجوی GoogleScholar از سال 1372 تا 1394 با استفاده از کلید واژههای استاندارد و توسط دو نفر از پژوهشگران به صورت مستقل انجام شد. دادهها با استفاده از مدل اثرات تصادفی به روش متاآنالیز توسط نرمافزار 1/11 Stata Ver. تحلیل شدند.
یافتهها
در 21 مطالعه، تعداد 4017 نمونه مورد بررسی قرار گرفت. بروز طحالبرداری در بیماران تالاسمی ماژور ایران (2/46-4/31 : 95% CI) 8/38% برآورد گردید. کمترین و بیشترین این میزان به ترتیب مربوط به غرب(25%) و شرق کشور(44%) بود. میانگین سن شروع تزریق خون و فراوانی درمان آهنزدایی منظم به ترتیب(05/16-68/7 : 95% CI) 86/11 ماه و (2/81-28 : 95% CI) 6/54% تخمین زده شد.
نتیجه گیری
درصد زیادی از بیماران تالاسمی ماژور ایران درمان آهنزدایی را به صورت نامنظم انجام میدهند. توصیه میشود اقدامات لازم مانند آموزش و آگاهی بخشی در این زمینه به این بیماران صورت گیرد.
بازنشر اطلاعات | |
![]() |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |