چکیده
سابقه و هدف
امروزه وارفارین به طور وسیعی توسط پزشکان تجویز میشود. عوامل مختلفی همچون سن، جنس، رژیمغذایی، داروهای مصرفی و از همه مهمتر عوامل ژنتیکی در تعیین دوز وارفارین مؤثر میباشند. از عوامل مؤثر ژنتیکی میتوان به سه آلل اصلی ژن CYP2C9 اشاره نمود. با توجه به روند رو به پیشرفت بیماری قلبی، این مطالعه جهت ارزیابی پلیمورفیسمهای رایج در بیماران تحت درمان با وارفارین انجام شد.
مواد و روشها
مطالعه تجربی حاضر در سال 1390-1389در آزمایشگاه پیوند انجام گرفت. بیماران به دلایل مختلف از جمله مشکلات قلبی وارفارین دریافت میکردند. پلیمورفیسمهای ژن CYP2C9 به روش PCR-RFLP مورد بررسی قرار گرفتند و در نهایت یافتهها توسط نرمافزار 13 SPSS و آزمون آماری t-test تجزیه و تحلیل شدند.
یافتهها
مطالعه بر روی 100 بیمار انجام شده بود که 3/47% آنها مؤنث و 7/52% آنها مذکر بودند. فراوانی افراد با آلل *1*1 ، *1*2 ، *1*3 و *2*3 برای ژن CYP2C9 به ترتیب 42/68% ، 52/10%، 94/18% و 1/2% بود. دوز روزانه وارفارین مصرفی در افراد با آلل *1*1 بیشتر از افراد با آلل *1*2 ، *1*3 و *2*3 بود(02/0 p= ؛ 57/1 ± 58/4 میلیگرم در روز).
نتیجه گیری
نتایج تحقیق نشان داد حضور پلیمورفیسم ژن CYP2C9 اثر مهمی بر دوز وارفارین مورد نیاز برای حفظ INR در محدوده 3-2 دارد. در این مطالعه آلل *1*2 CYP2C9 شایعترین پلیمورفیسمهای موجود بود ولی افراد با ژنوتیپهای *2*2 و *2*3 نیز وجود دارند که اهمیت نیاز به بررسی ژنوتیپ وارفارین را در جامعه ایرانی نشان میدهد.
بازنشر اطلاعات | |
![]() |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |