فصلنامه پژوهشی خون

  چکید ه

  سابقه و هدف

  بازآرایی قطعات ژنی درمسیرتکاملی لنفوسیت‌های B و T ، تنوع زیادی درمولکول‌های گیرنده لنفوسیتT (TCR ) ایجاد می‌کند. درلوسمی‌های لنفوئید ازنوع ALL ، B-precursor علی‌رغم انتظار بازآرایی رده متقاطع در ژن‌های TCR ایجاد می‌گردد. هدف از مطالعه حاضر بررسی الگوی بازآرایی ژن‌های TCR (دلتاوگاما) در لوسمی لنفوبلاستی حاد (ALL ) کودکان از نوع پیش سازهای B توسط واکنش زنجیره پلیمراز می‌باشد.

  مواد و روش‌‌ها

  درمطالعه آینده‌نگرحاضر، 183 کودک باتشخیص اولیه لوسمی‌حاد، قبل ‌ازشروع درمان موردبررسی قرارگرفتند. پس از ارزیابی مورفولوژی و ایمونوفنوتیپ، تنها 1 4 0 بیمار با تشخیص B-precursor ALL برای مطالعه انتخاب شدند . سلول‌های تک هسته‌ای که بلاست‌ها را نیز شامل می‌شدند، با گرادیان غلظتی جدا شدند. پس از استخراج DNA ، آزمایش PCR ب ه منظور تکثیر منطقه بسیار متغیر TCR-δ (Dδ2-Dδ3, Vδ2-Dδ3) و TCR-γ ( V γ I ، V γ II ، V γ ) با استفاده از پرایمرهای مشترک انجام شد. محصولات PCR پس از تجزیه هترودوپلکس والکتروفورز برروی ژل پلی‌آکریل ‌ امید و رنگ‌آمیزی نقره مورد بررسی قرار گرفته وپس از تعیین توالی جهت تأیید با توالی‌های مشابه در بانک ژنی مقایسه شد . آنالیز آماری با آزمون‌های t ، Mann whitney ، دقیق فیشر و کای‌دو (Chi-square) انجام شد.

  یافته‌‌‌ها

  بازآرایی کلونال TCR- γ شامل V γ I / V γ II و V γ به ترتیب در9/ 64 % و3/ 79% از بیماران وجود داشت (بای کلونال : 5 %). بازآرایی V γ II شایع‌ترین نوع (8/ 46 %) بود. 47 (2/ 45 %) و 11 ( 6 / 1 6 %) نفر از بیماران به ترتیب دارای بازآرایی Vδ2-Dδ3 (7/27% بای ‌ کلونال، 3/ 4 % الیگوکلونال) و Dδ2-Dδ3 (یک بیمار با الگوی بای‌کلونال) بودند.

  نتیجه گیری

  الگوی کلونال ژن IgH و TCR-δ (Dδ2-Dδ3 ,Vδ2-Dδ3) مشابه جوامع دیگر بود.فراوانی بازآرایی TCR-γ
V γ II) و (V γ I قدری بیش از گزارش‌های قبلی بوده و بر خلاف بقیه گزارش‌ها به استثناء گزارشی از برزیل، V γ II شایع‌ترین بازآرایی را داشت.هیچ ارتباط معنی داری بین انواع مختلف بازآرایی و متغیرهای کمی وجود نداشت و تنها نکته جالب، کاهش بروز Vδ2-Dδ3 با افزایش سن (بیشتراز 2 سال) بود. با توجه به نتایج حاصل می‌توان از این شاخص‌ها در تشخیص کلونالیتی و ارزیابی حداقل بیماری باقی‌مانده استفاده کرد.