چکید ه
سابقه و هدف
هدف از تحقیق حاضر، بررسی تاثیر 6 هفته تمرین استقامتی پیشرونده و مصرف مکمل سیلیمارین بر تغییرات شاخصهای هماتولوژیکی در مردان سالم غیر ورزشکار(5 ± 25 سال، وزن 21 ± 86 کیلوگرم، قد 13 ± 178 سانتیمتر، شاخص توده بدنی 5 ± 27) بود.
مواد و روشها
تحقیق حاضر از نوع نیمه تجربی بود و آزمودنیهای آن 21 نفر بوده، به صورت تصادفی در دو گروه مکمل(11 نفر) و دارونما(10 نفر) از بین کلیه دانشجویان مرد غیر فعال دانشگاه صنعتی شاهرود، مورد مطالعه قرار گرفتند. پس از کسب رضایتنامه، هر دو گروه به مدت 6 هفته، هم زمان تمرین استقامتی یکسان داشته و گروه تجربی مصرف مکمل سیلی مارین و گروه کنترل، دارونما دریافت نمودند. نمونه های خون قبل و بعد از دوره تمرینی و مکمل گیری به منظور اندازهگیری فاکتورهای هماتولوژیکی از آزمودنی ها گرفته شد(گلبول سفید، مونوسیت، گلبول قرمز، هماتوکریت و پلاکت) . برای تجزیه و تحلیل یافتهها، از نرمافزار 16 SPSS ، با استفاده از روش تحلیل واریانس با اندازههای تکراری(2×2) استفاده شد.
یافتهها
کاهش معناداری در مونوسیت، گلبول قرمز و هماتوکریت در هر دو گروه مکمل سیلیمارین و دارونما پس از 6 هفته تمرین استقامتی پیش رونده مشاهده شد(05/0 p ≤ ). ولی بین دو گروه مکمل سیلی مارین و دارونما، تفاوت معنادار مشاهده نشد.
نتیجه گیری
نتایج تحقیق نشان میدهد که مصرف مکمل سیلی مارین همراه با تمرینات استقامتی پیشرونده، کاهش معناداری در مونوسیت، گلبول قرمز و هماتوکریت را موجب میشود.
بازنشر اطلاعات | |
![]() |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |