چکید ه

  سابقه و هدف

  تزریق خون باعث عوارض بسیاری در بیماران β تالاسمی ماژور می‌شود. در این مطالعه میزان آهن ذخیره شده در کبد و قلب اندازه‌گیری شده به وسیله MRI T2* در بیماران تحت درمان با داروی آهن‌زدای دفروکسامین و دفرازیروکس با هم مقایسه شدند.

  مواد و روش‌ها

  در یک مطالعه تجربی، 52 بیمار β تالاسمی ماژور که حداقل از دو سال قبل تحت درمان با دفروکسامین یا دفرازیروکس بودند، وارد مطالعه شدند. در بیماران، MRI T2* قلب و کبد انجام شد و اضافه بار آهن قلب و کبد بیماران با هم مقایسه شد. داده‌ها توسط نرم‌افزار 5/11 SPSS و آزمایش‌های آماری من‌ویتنی‌یو و ضریب همبستگی اسپیرمن تحلیل گردید.

  یافته‌ها

  23 بیمار زن و 29 بیمار مرد بودند. میانگین سن گروه استفاده کننده از دفروکسامین 1/7 ± 7/17 سال و گروه دفرازیروکس 3/7 ± 5/16 سال بود. میانگین مقدار فریتین در گروه دفروکسامین ng/mL 63/2037 ± 57/2857 و در گروه دفرازیروکس ng/mL 18/1789 ± 42/2067 بود. میزان دریافت خون در بیماران mL/kg 150 تا 180 بود. میانگین زمان آسایش گزارش شده در MRI T2* کبد در گروه دفروکسامین 07/2 ± 29/3 میلی ثانیه و در گروه دفرازیروکس 39/10 ± 37/3 میلی‌ثانیه بود. میانگین زمان آسایش در MRI T2* قلب بیماران تحت درمان با دفروکسامین و دفرازیروکس به ترتیب 67/25 ± 73/10 و 27/10 ± 1/29 میلی‌ ثانیه بود.

  نتیجه گیری

  دفرازیروکس نسبت به دفروکسامین تا حدودی در کاهش آهن کبد و قلب تأثیر بیشتری دارد. هم چنین تأثیر دفرازیروکس در کاهش آهن قلب نسبت به کبد بیشتر است .