فصلنامه پژوهشی خون

  چکید ه

  سابقه و هدف

  پلاسما فرآورده‌ای مهم در جهت تولید فاکتورهای انعقادی کنسانتره به شمار می‌آید. فاکتور VIII یکی از مهم‌ترین فاکتورهای ناپایدار موجود در پلاسما می‌باشد که فعالیت آن به عنوان شاخص کیفی این فرآورده مطرح می‌شود. از این رو مطلوب‌سازی کلیه مراحل تهیه پلاسما به منظور اجتناب از کاهش فاکتور VIII ، امری ضروری به نظر می‌رسد. در این مطالعه، تاثیر زمان تاخیری از جداسازی پلاسما تا انجماد بر روی فعالیت فاکتور VIII در پلاسمای تازه منجمد بررسی شد.

  مواد و روش‌ها

  در یک مطالعه مقطعی 30 واحد خون کامل در کیسه‌های اطفال جمع‌آوری و پلاسمای آن جدا گردید. پلاسمای جدا شده به سه قسمت مساوی تقسیم و یکی از 3 کیسه پلاسما، پس از 1 ساعت(گروه اول)، دیگری پس از 2 ساعت(گروه دوم) و سومی بعد از 6 ساعت(گروه سوم) منجمد شدند. سپس فعالیت فاکتور VIII به روش لخته بررسی شد. یافته‌ها توسط آزمون t زوج تجزیه و تحلیل شدند.

  یافته‌ها

  میانگین فعالیت فاکتور VIII در گروه اول، دوم و سوم به ترتیب IU/mL 4/0 ± 78/1 ، IU/mL 4/0 ± 72/1 و IU/mL 3/0 ± 50/1 بود.

  نتیجه گیری

  برای تهیه پلاسمای تازه منجمد، بایستی پلاسمای جدا شده از خون کامل حداکثر در عرض 2 ساعت منجمد گردد. اگر چه افزایش این زمان تا 6 ساعت، فعالیت فاکتور VIII را کاهش داده و تفاوت معناداری در میزان این فاکتور نسبت به مواردی که زمان جداسازی به 1 یا 2 ساعت کاهش می‌یابد، دیده می‌شود اما فعالیت فاکتور VIII در فرآورده نهایی در حد قابل قبول می‌باشد.