فصلنامه پژوهشی خون

  چکید ه

  سابقه و هدف

  استفاده از سلول‌های بنیادی خونساز( HSCs )، روش استانداردی جهت درمان بسیاری از بدخیمی‌های خونی و اختلالات غیرخونی محسوب می‌شود. خون بند ناف، دارای مزایای فراوانی نسبت به سایر منابع سلول‌های بنیادی است و یکی از محدودیت‌های مهم این منبع جهت پیوند, تعداد محدود سلول‌های بنیادی آن می‌باشد. از راه‌کارهای پیشنهادی برای غلبه بر این مشکل، تکثیر بدون تمایز این سلول‌ها در محیط‌های کشت است. در این مطالعه از TEPA به عنوان شلاتور مس و سلول‌های بنیادی مزانشیمی مغز استخوان جهت تکثیر UCB-HSCs استفاده شد.

  مواد و روش‌ها

  مطالعه انجام شده از نوع کاربردی بود. سلول‌های CD34⁺ خون بند ناف با استفاده از آنتی‌بادی‌های نشان‌دار با Microbead و ستون MACS جدا شدند. سپس این سلول‌ها در چهار شرایط کشت مختلف شامل: 1) محیط حاوی سایتوکاین 2) محیط دارای فیدر و سایتوکاین 3) محیط دارای TEPA و سایتوکاین و 4) محیط دارای فیدر, سایتوکاین و TEPA کشت داده شدند. به منظور ارزیابی تکثیر HSCs ، از شمارش سلولی, تعیین درصد سلول‌های CD34⁺ به روش فلوسایتومتری و روش سنجش کلونی در روز 10 تکثیر استفاده شد.

  یافته‌ها

  بیشترین میزان چند برابر شدن تعداد سلول‌های CD34⁺ , TNC ها و CFU-C در شرایط کشت چهارم(به ترتیب 3/15 ± 11/110, 78/21 ± 5/118 و 7/44 ± 9/172 برابر) در مقایسه با سایر شرایط مشاهده شد.

  نتیجه گیری

  نتایج بررسی نشان داد که همکشتی HSCs با سلول‌های بنیادی مزانشیمی در حضور عامل شلاته‌کننده مس ( (TEPA ، قادر است میزان تکثیر UCB-HSCs را به طور قابل توجهی افزایش دهد. بنابراین، این استرات‍ژی می‌تواند برای تکثیر HSCs مفید واقع شود.