جلد 10، شماره 4 - ( زمستان 1392 )
جلد 10 شماره 4 صفحات 346-335 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Bashash D, Ghaffari S, Kazerani M, Hazaveh K, Alimoghaddam K, Ghavamzadeh A. Time-Dependent Inhibitory Effect of Non-Nucleosidic Telomerase Inhibitor on NB4 Cell Proliferation through Transcriptional Suppression of Catalytic Subunit . Sci J Iran Blood Transfus Organ 2014; 10 (4) :335-346
URL: http://bloodjournal.ir/article-1-825-fa.html
URL: http://bloodjournal.ir/article-1-825-fa.html
بشاش داود، غفاری سید حمیداله، کازرانی مریم، هزاوه کبریا، علی مقدم کامران، قوام زاده اردشیر. مهار تکثیر سلول‌های NB4 به طور وابسته به زمان تحت تاثیر مهارکننده غیر نوکلئوتیدی تلومراز از طریق کاهش رونویسی زیر واحد کاتالیتیک. فصلنامه پژوهشی خون. 1392; 10 (4) :335-346
دانشیار مرکز تحقیقات خـون، انکولوژی و پیونـد سلول‌های بنیادی بیمارستان شریعتی و دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی تهران
چکیده: (10470 مشاهده)
چکیده
سابقه و هدف
به دلیل فعالیت تلومراز در تکثیر نامحدود اکثر سلول‌های سرطانی از جمله بدخیمی‌های خونی مانند لوسمی پرومیلوسیتیکی حاد(APL)، مهار تلومراز روش مناسبی جهت درمان می‌باشد. در این مطالعه به بررسی اثر BIBR1532 ، مهارکننده غیرنوکلئوزیدیکی، بر روی مهار تکثیر سلولی و بیان ژن hTERT که به عنوان جزء اصلی در فعالیت تلومراز نقش دارد، پرداختیم.
مواد و روش‌ها
در یک مطالعه تجربی، به منظور بررسی اثر BIBR1532 ، سلول‌ها در حضور غلظت‌های مختلفی از دارو کشت داده شدند و آزمون‌هایTrypan blue exclusion assay ، BrdU cell proliferation assayو Quantitative real-time PCR جهت بررسی اثر دارو بر درصد زنده‌مانی، تکثیر سلولی و بیان mRNA ژن hTERT در زمان‌های متفاوت صورت گرفت.
یافته‌ها
BIBR1532 قادر به کاهش درصد زنده‌مانی و مهار تکثیر سلول‌ها می‌باشد. تیمار سلول‌ها با BIBR1532 در غلظت‌های 10، 30، 60 و 90 میکرومولار پس از طی 24، 48 و 72 ساعت به صورت وابسته به دوز و زمان منجر به کاهش میزان ساخت DNA سلول‌ها گردید. علاوه بر این، نتایج نشان می‌دهد که داروی BIBR1532 همراه با افزایش غلظت دارو و زمان تیمار سلول‌ها به طور قابل توجهی منجر به کاهش میزان mRNA ژن hTERT می‌گردد.
نتیجه گیری
با توجه به طول تلومر کوتاه و فعالیت بالای آنزیم تلومراز در بیماران APL و هم‌چنین اثر بخشی داروی BIBR1532 در القای اثر آنتی پرولیفراتیو در رده سلولی NB4 ، می‌توان درمان‌های مبتنی بر استراتژی آنتی‌تلومرازی را به عنوان راه‌کار درمانی مناسب در بیماران APL مد نظر قرار داد.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
