چکید ه
سابقه و هدف
ترومبوزهای شریانی، خصوصاً انفارکتوس قلبی، جزو شایعترین علل مرگ و میر در دنیا هستند. با وجودی که شکی در ارتباط با تاثیر عوامل ژنتیکی در ایجاد ترومبوز وجود ندارد، اما اطلاعات ما در ارتباط با برخی پلیمورفیسمها ناقص است. در این تحقیق، این سؤال که آیا پلیمورفیسم T13254C ژن گلیکوپروتئین VI پلاکتی، خطر ابتلا به سکته قلبی حاد زودرس را افزایش میدهد یا خیر، تحت بررسی قرار گرفت.
مواد و روشها
در یک مطالعه مورد ـ شاهد، تعداد 100 نمونه بیمار مبتلا به سکته قلبی و 100 نمونه کنترل با استفاده از روش PCR-RFLP مورد مطالعه قرار گرفتند. برای آنالیز آماری از آزمونهای کایدو و t و نرمافزار 15 SPSS و برای کنترل متغیرهای مخدوشگر از مدل رگرسیون منطقی استفاده شد.
یافتهها
وفور پلیمورفیسم T13254C (TC/CC) در گروه بیمار30% و در گروه کنترل 33% بود که تفاوت چندانی با یکدیگر نداشتند. بنابراین ارتباط معناداری بین این پلیمورفیسم و سکته قلبی حاد زودرس مشاهده نشد. نتایج آنالیز رگرسیون منطقی نیز این نتیجه را تایید کرد.
نتیجه گیری
نتایج این تحقیق عدم ارتباط پلیمورفیسم T13254C گیرنده کلاژن پلاکتی با سکته قلبی حاد زودرس را نشان داد.
بازنشر اطلاعات | |
![]() |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |