چکید ه
سابقه و هدف
بیماریهای مزمن و درمانهای آن بر جنبههای مختلف جسمی، روانی و اجتماعی کیفیت زندگی فرد اثر منفی میگذارند. مطالعه حاضر با هدف تعیین رابطه بین سلامت معنوی با کیفیت زندگی و سلامت روان جوانان مبتلا به بتا تالاسمی ماژور انجام شد.
مواد و روشها
در این مطالعه توصیفی- همبستگی، 96 جوان مبتلا به تالاسمی، به روش نمونهگیری آسان از مراکز بیماریهای خاص و مرکز تالاسمی بزرگسالان ظفر شهر تهران در سال 1389 انتخاب و وارد مطالعه شدند. دادهها به روش خود گزارشی جمعآوری شدند. ابزار مورد استفاده شامل فرم مشخصات جمعیت شناختی، فرم کوتاه شده پرسشنامه سازمان بهداشت جهانی برای کیفیت زندگی، پرسشنامه 28 سؤالی سلامت عمومی و پرسشنامه سلامت معنوی بود. دادهها با استفاده از نرمافزار آماری SPSS ویرایش 18 و با استفاده از آزمون تی، آنالیز واریانس یک طرفه و ضریب همبستگی پیرسون در سطح معناداری 05/0 p< تحلیل شدند.
یافتهها
یافتهها نشان داد 74% جوانان مبتلا به تالاسمی سلامت معنوی متوسط، 9/72% کیفیت زندگی متوسط و 5/62% اختلال در سلامت روان داشتند. نمره سلامت معنوی، همبستگی مثبت و معناداری با نمره کل کیفیت زندگی (001/0 p= ، 347/0 r= ) و همبستگی معکوس معناداری با نمره سلامت روان(001/0 p< ، 525/0- r= ) داشت.
نتیجه گیری
در جوانان مبتلا به تالاسمی، افزایش سلامت معنوی با افزایش کیفیت زندگی و ارتقاء سلامت روان همراه است. توجه به ابعاد معنوی بیماران درکنار ابعاد جسمی، روانی و اجتماعی بیماران به منظور اجرای مراقبت پرستاری کلنگر توصیه میگردد.
بازنشر اطلاعات | |
![]() |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |