چکید ه
سابقه و هدف
ارتباط سلولهای بنیادی خونساز( HSCs ) با سلولهای موجود در ریز محیط مغز استخوان(نیچ) به ویژه سلولهای استئوبلاست، جهت حفظ فعالیتهای آنها بسیار ضروری میباشد. البته مدارکی که به صورت مستقیـم HSC ها را در توسعه نیچ دخیل کنند، اندک هستند ولی در صورت اثبات، روشن میشود که چرا نقصهای هماتوپوئتیک بسیاری با تغییر در ساختار استخوانی همراه بوده و لذا اهداف درمانی هماتوپوئتیک و اهداف درمانی جدیدی را برای تنظیم ساختار و تشکیل استخوان فراهم میآورند.
مواد و روشها
در یک مطالعه تجربی، سلولهای بنیادی مزانشیمال( MSC ) مغز استخوان را در محیط Stem Span به مدت 3 روز تحت همکشتی با HSC های خون بند ناف قرار دادیم. سپس MSC ها با استفاده از کیت استئوژنزیس به استئوبلاست تمایز داده شدند و در روزهای مختلف تمایزی مورد ارزیابی قرار گرفتند که شامل بیان ژنهای استئوپونتین و استئوکلسین در روزهای 4 و 6 تمایزی( RT-PCR )، بیان مارکر CD90 (فلوسیتومتری)، بیان آنزیم آلکالین فسفاتاز(رنگآمیزی آلکالین فسفاتاز) و مینرالیزه شدن(رنگآمیزی آلیزارین رد) در روز دهم تمایزی بود.
یافتهها
نتایج، بیان زود هنگام ژنهای استئوپونتین و استئوکلسین را در همکشتی MSC با HSC نمایان ساخت. این یافتهها از نقش HSC ها در القای تمایز استئوبلاستی MSC ها حمایت مینمایند. هم چنین کاهش بیان CD90 و افزایش فعالیت آلکالین فسفاتاز و مینرالیزاسیون سلولی، این نتایج را تایید نمودند.
نتیجه گیری
نتایج این تحقیق در ارتباط با سلولهای بنیادی انسانی در ex vivo ، اثبات نمود که HSC ها قادرند سبب افزایش تمایز MSC ها به استئوبلاست شده و بدین وسیله در تشکیل نیچ خود سهیم باشند.
بازنشر اطلاعات | |
![]() |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |