چکید ه
سابقه و هدف
فعالیتهای بدنی میتوانند تغییرات هماتولوژیک مختلفی ایجاد نمایند. هدف از این تحقیق، بررسی پاسخ عوامل هماتولوژیک به شدتهای مختلف یک برنامه تمرین مقاومتی دایرهای در دانشجویان پسر ورزشکار بود.
مواد و روشها
در یک مطالعه تجربی، 24دانشجوی پسر ورزشکار با میانگین سنی 48/0 ± 46/24 سال، وزن 29/1 ± 58/75 کیلوگرم و قد 32/1 ± 25/177 سانتیمتر، به صورت داوطلبانه در پژوهش حاضر شرکت کردند. شرکتکنندگان در سه گروه 8 نفری، برنامه تمرین دایرهای شامل 10 ایستگاه را پس از حداقل 12 ساعت ناشتا بودن انجام دادند. قبل و بلافاصله پس از تمرین، به مقدار 10 میلیلیتر خون از ورید بازویی گرفته شد. یافتهها توسط آمار توصیفی و استنباطی ( t همبسته و ANOVA ) و با استفاده از نرمافزار آماری 16 SPSS ، مورد بررسی قرار گرفتند.
یافتهها
نتایج نشان داد مقادیر Hct و RBC در گروه شدت پایین، RBC ، Hb ، Hct و MCV در گروه شدت متوسط و WBC ، RBC ، Hct ، Hb و MCV در گروه شدت بالا افزایش معنا داری نسبت به پیش از تمرین داشتند(05/0 p < ). هم چنین مقادیر PV و MCH در گروه شدت متوسط و MCH ، MCHC و PV در گروه شدت بالا، کاهش معناداری داشتند(05/0 p< ).
نتیجه گیری
نتایج تحقیق حاضر نشان میدهد، تمرین مقاومتی دایرهای با شدتهای پایین، متوسط و بالا، به صورت فزاینده میتواند تاثیر ویژهای بر عوامل هماتولوژیک داشته باشد. لذا به مربیان توصیه میشود، در طراحی برنامههای تمرین مقاومتی دایرهای برای ورزشکاران، به ملاحظات شدت توجه داشته باشند.
بازنشر اطلاعات | |
![]() |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |