فصلنامه پژوهشی خون

  چکیده

  سابقه و هدف

  ویروس هپاتیت (HCV)C یکی از علل شایع هپاتیت ویروسی در بیماران همودیالیزی و دریافت‌کنندگان پیوند کلیه می‌باشد. به طور متوسط ، 20% بیماران همودیالیزی ، مبتلا به هپاتیت C هستند که البته این آمار در مناطق مختلف دنیا متفاوت است. هدف از انجام این مطالعه بررسی شیوع و عوامل خطر ابتلا به هپاتیت C در بیماران همودیالیزی شهر قزوین می باشد.

  مواد و روش ها

  این مطالعه به روش توصیفی ـ مقطعی انجام گرفت. نمونه گیری به صورت سرشماری انجام شد و تعداد 89 نفر از بیماران همودیالیزی شهر قزوین در سال 1383 وارد مطالعه شدند. عوامل احتمالی خطر برای هر بیمار بررسی شد. سپس این افراد از نظر وجود آنتی بادی علیه ویروس هپاتیت ( Anti - HCV Ab ) C در خون با روش الیزای نسل سوم و ریبا ( RIBA ) بررسی شدند. در آنالیز تک متغیره از آزمون‌های (t-test)t ، کای دو (Chi-square) و دقیق فیشر (Fisher's exact test) استفاده شد.

  یافته ها

  در مجموع 45 نفر (6/50%) زن و 44 نفر (4/49%) مرد بودند. میانگین سنی بیماران 97/50 سال (94/14= SD ) بود. نتیجه آزمون آنتی‌بادی ضد HCV به روش الیزا در 9 نفر (3/10%) مثبت بود که بعد از بررسی مجدد با آزمون ریبا در نهایت آنتی‌بادی ضد HCV در 6 نفر (4/6%) مثبت گزارش شد. در بین عوامل خطر ، مجرد بودن ، زمان اولین ترانسفوزیون (قبل از سال 1375) ، تعداد دفعات ترانسفوزیون (بالای 20 بار) و طول مدت همودیالیز ارتباط معنی داری با ابتلا به هپاتیت C داشتند(به ترتیب 002/0= p ، 003/0= p ، 032/ 0= p ، 00/0= p ).

  نتیجه گیری

  بر اساس یافته‌های مطالعه حاضر، شیوع هپاتیت C در بیماران همودیالیزی شهر قزوین 4/6% می باشد. علی رغم کاهش این میزان در مقایسه با میزان آلودگی 9/23% در سال 1380 ، با توجه به تأثیر محدود و میزان بالای عوارض جانبی داروهای موجود ، پیشگیری از ابتلا به این بیماری با در نظر گرفتن عوامل خطر ضروری به نظر می‌رسد.