فصلنامه پژوهشی خون (مجله انتقال خون ایران)

  چکید ه

  سابقه و هدف

  هموگلوبینوری حمله‌‌ای شبانه( PNH ) یک بیماری همولیتیک مزمن است. با توجه به نادر بودن این بیماری و عدم وجود اطلاعات آماری و اپیدمیولوژیک مشخص در مورد آن، هدف از این مطالعه بررسی فراوانی، علایم بالینی، علایم آزمایشگاهی و سیر بیماری PNH در بیمارانی است که در سال‌های اخیر با تشخیص PNH در بیمارستان های شیراز بستری شده اند.

 �

  مواد و روش‌ها

  در یک مطالعه مقطعی، پرونده 18 بیمار که از سال 1356 تا 1386 با تشخیص نهایی PNH در بیمارستان‌های نمازی و شهید فقیهی شیراز بستری شده بودند، مورد بررسی قرار گرفت. جهت جمع‌آوری اطلاعات بیماران و محاسبات آماری، پرسشنامه‌ای تنظیم شد که کلیه اطلاعات دموگرافیک، علایم بالینی، علایم آزمایشگاهی، تشخیصی و تدابیر درمانی در آن مد نظر قرار گرفت.

  یافته‌ها

  بیماران شامل 11 مرد و 7 زن با میانگین سنی 21 ± 35 سال بودند. شایع‌ترین علامت بالینی کم خونی و رنگ پریدگی در 17 بیمار(4/94%)، میل به خونریزی در 12 بیمار(6/66%)، زردی و یرقان در 10 بیمار(5/55%)، کم خونی آپلاستیک در 6 بیمار(3/33%) و ترومبوز وریدی در 5 بیمار (7/27%) گزارش شده بود. 50% بیماران در زمان تشخیص با پان سیتوپنی مراجعه کرده بودند. بیماران تحت درمان‌های دارویی با پردنیزون، اسید فولیک، دانازول، آهن و داروهای ضد پلاکتی قرار گرفته و تجویز خون در 10 بیمار به علت هموگلوبین پایین انجام شد.

  نتیجه گیری

  PNH یک بیماری نادر و مزمن می‌باشد که باید در همه بیماران مبتلا به کم خونی همولیتیک مخصوصاً در مواردی که سایر علل شایع و شناخته شده همولیز در آن‌ها رد شده است، به عنوان یکی از تشخیص‌های احتمالی مد نظر قرار گیرد.

  کلمات کلیدی : هموگلوبینوری حمله‌ای شبانه، کم خونی آپلاستیک، ترومبوز، ایران