چکیده
سابقه و هدف
بیماری هموفیلی B، بهعلت کاهش یا عدم وجود فاکتور IX انعقادی میباشد. روش درمان انتخابی برای این بیمـاران، استفـاده از فاکتـور IX است که تا حـد امکـان خالص شـده باشد، لذا محققین درصـدد تفکیک و خالصسازی پروتئینهای پلاسمایی برآمدهاند. از روشهای رایج جهت تخلیص فاکتور IX میتوان استفاده از کروماتوگرافی تعویض یونی را نام برد. ولی از دو دهه قبل بهتدریج کروماتوگرافی تمایلی نیز بهکار گرفته شده است.
هدف از این تحقیق در مرحله اول یافتن میزان خالصسازی فاکتور IX با استفاده از کروماتوگرافی تمایلی هپارین (بهعنوان روش تکمیلی) و سپس مقایسه آن با سیستم کروماتوگرافی تعویض یونی با استفاده از DEAE بوده است.
مواد و روشها
مطالعـه انجـام شده از نـوع تجربـی بود. بهمنظـور تهیه فاکتـورIX انعقـادی از ستون XK-16 و ژلهــای
DEAE- سفاروز و هپارین- سفاروز استفاده گردید. برای اندازهگیری فعالیت انعقادی، کیت پلاسمایی فاقد فاکتور IX و برای اندازهگیری میزان آنتیژن، کیت الیزا مورد استفاده قرارگرفت.
یافتهها
فعالیت ویژه فاکتور IX و در نهایت میزان خالصسازی آن نسبت به پلاسما در کلیه مراحل کار مشخص گردید که با اضافه شدن یک مرحله کروماتوگرافی تمایلی (هپارین- سفاروز) به روش تهیه فاکتور IX، میزان فعالیت ویژه فاکتور IX از IU/mg 1/3 به IU/mg 29 افزایش یافت و میزان خلوص آن در مقایسه با پلاسما حدود1450 برابر شد. درحالیکه در استفاده تنها از کروماتوگرافی تعویض یونی (DEAE- سفاروز)، خلوص فاکتور IX حدود 155 برابر پلاسما میباشد.
نتیجه گیری
نتایج این بررسی نشان میدهد که اضافه نمودن یک مرحله کروماتوگرافی تمایلی با استفاده از هپارین، در افزایش درجه خلوص و فعالیت ویژه این پروتئین پلاسمایی نقش چشمگیری داشته است.
کلمات کلیدی: کروماتوگرافی تمایلی هپارین، فاکتور IX انعقادی، هموفیلی B، کروماتوگرافی تعویض یونیبازنشر اطلاعات | |
![]() |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |