فصلنامه پژوهشی خون

  چکید ه

  سابقه و هدف

  با وجود این که پزشکان تنها تجویزکنندگان خون و فرآورده‌های آن هستند، فارغ‌التحصیلان پزشکی طی تحصیل آشنایی نزدیکی با روند تهیه، نگهداری، مصرف و عوارض خون و فرآورده‌های آن پیدا نمی‌کنند که می‌تواند موجب اتلاف فرآورده‌های خون و احتمالاًَ افزایش وقوع انتقال خون‌های ناخواسته گردد. لذا این تحقیق به بررسی میزان آگاهی پزشکانی که به تازگی فارغ‌التحصیل شده‌اند، پرداخته است.

  مواد وروش‌ها

  مطالعه انجام شده از نوع توصیفی بود و جمعیت مورد مطالعه فارغ‌التحصیلان رشته پزشکی بودند که از اول مرداد ماه 1383 لغایت پایان مرداد 1384 به اداره کل طرح و توزیع نیروی انسانی وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی مراجعه کرده‌ بودند. پرسشنامه‌ای که در اختیار ایشان قرار گرفت حاوی 20 سؤال چهار جوابی درخصوص حداقل اطلاعات پزشک عمومی در مورد علم انتقال خون و 2 سؤال چهار جوابی مربوط به نیازسنجی آموزش این طب بود. نتایج با نرم‌افزار 12 SPSS و آزمون کای‌دو تجزیه و تحلیل شد.

  یافته‌ها

  متوسط نمره پزشکان از کل 20 امتیاز پرسشنامه، 4/2 ± 01/6 به دست آمد. 93% شرکت کنندگان نمره زیر 10 و 14 نفر از شرکت کنندگان نمره صفر داشتند. بالاترین نمره 16 بود که توسط یک نفر کسب شده بود. 9/80% (9/82-9/78= 95% CI: ) شرکت کنندگان معتقد بودند که در زمینه طب انتقال خون آموزش ندیده‌اند و 9/88% (4/90-4/87= 95% CI: ) افراد مایل به آموزش بیشتر بودند.

  نتیجه گیری

  آگاهی فارغ‌التحصیلان پزشکی در مورد حداقل اطلاعات ضروری در زمینه طب انتقال خون، فرآوری و نگهداری خون و فرآورده‌های آن که منحصراًَ در سازمان انتقال خون انجام می‌گیرد، بسیار کم است. بنابراین لازم است آموزش‌هایی در مورد طب انتقال خون جزو برنامه‌های درسی دانشجویان پزشکی در ایران قرار گیرد.

  کلمات کلیدی : انتقال خون، آموزش پزشکی، پزشکان