چکید ه
سابقه و هدف
به دلایل مختلف عملکرد سیستم ایمنی بیماران مبتلا به تالاسمی دچار نقصان میباشد. لذا این بیماران مستعد ابتلا به عفونتهای راجعه هستند. یکی از این عوامل نقص بیگانهخواری، جذب شیمیایی و قدرت کشتن باکتریها بهوسیله نوتروفیلهای آنها است. با توجه به گزارشهای متعدد در مورد کاهش عملکرد نوتروفیلها، فعالیت بیگانهخواری و قدرت کشندگی آنها را در بیماران مبتلا به تالاسمی ماژور بررسی نمودیم.
مواد وروشها
این مطالعه بهصورت توصیفی انجام شد. دراین مطالعه، نمونه خون از30 بیمار مبتلا به تالاسمی ماژور (16 فرد فاقد طحال و 14 فرد دارای طحال) که بهصورت تصادفی نمونهبرداری شده و30 فرد سالم فاقد سابقه فامیلی بیماری مورد ارزیابی قرار گرفتند. جهت بررسی آماری از آزمون t-student و X2 استفاده شد.
یافتهها
یافتههای ما نشان دادند که ارتباطی بین سن و جنس و اعمال نوتروفیلها در این بیماران وجود ندارد. اختلاف معنیدار بین بیگانهخواری (با اطمینان 90% و 1/0p< ) و قدرت کشندگی (با 0001/0p< ) بین گروههای بیمار و کنترل وجود دارد. میانگین تعداد بلاستوسپورهای بلع شده در گروه بیمار (07/52 ± 93/261) و در گروه کنترل (9/48 ± 285) بهازای 100 نوتروفیل میباشد. این اختلاف از نظر آماری معنیدار نمیباشد. درصد بلاستوسپورهای کشته شده توسط نوتروفیلها بهعنوان معیار آزمایش کشندگی درگروه بیمار (89/2 ± 6/21%) و درگروه کنترل (48/3 ± 53/24%) است.
نتیجه گیری
به علت فعالیت کمتر بیگانهخواری و قدرت کشندگی در بیماران نسبت به گروه کنترل، ممکن است نقص نسبی در اعمال نوتروفیلهای ایمنی بیماران مطرح باشد.
کلمات کلیدی: تالاسمی ماژور، نوتروفیل، بیگانهخواریبازنشر اطلاعات | |
![]() |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |