جلد 21، شماره 2 - ( تابستان 1403 )
جلد 21 شماره 2 صفحات 128-118 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Yari F, Zaman Vaziri M, Bagheri N, Teimourpour A, Sabaghi F, Mortezapour Barfi F. Investigating the distribution of HLA-DRB1 allelic groups in Iranian ethnic groups. Sci J Iran Blood Transfus Organ 2024; 21 (2) :118-128
URL: http://bloodjournal.ir/article-1-1533-fa.html
URL: http://bloodjournal.ir/article-1-1533-fa.html
یاری فاطمه، زمان وزیری مریم، باقری نادیا، تیمورپور امیر، صباغی فاطمه، مرتضی پور برفی فرزانه. توزیع گروه‌های آللی HLA-DRB1 در اقوام ایرانی. فصلنامه پژوهشی خون. 1403; 21 (2) :118-128
استاد مرکز تحقیقات انتقال خون ـ مؤسسه عالی آموزشی و پژوهشی طب انتقال خون
چکیده: (723 مشاهده)
چکیده
سابقه و هدف
انجام پیوند سلول‌های بنیادی خونساز در بیماران هماتولوژیک نیاز به سازگاری دهنده و گیرنده برای آنتی‌ژن‌های سازگاری نسجی یا HLA دارد. این مطالعه جهت بررسی فراوانی آلل‌های HLA و تنوع ژنتیکی آن‌ها در برخی اقوام ایرانی صورت گرفت تا در بانک HLA ذخیره شده و جهت جستجوی اهداکننده مناسب در پیوند مغز استخوان، مورد استفاده قرار گیرد.
مواد و روش‌ها
در این مطالعه توصیفی، با استفاده از روش PCR-SSP، آلل‌های HLA-DRB1 مربوط به اهداکنندگان، در وضوح پایین تعیین گردید. با استفاده از داده‌های آزمایشگاهی HLA و نرم‌افزار مرکز سپاس مربوط به اطلاعات اهداکنندگان سلول‌های بنیادی خونساز سازمان انتقال خون، اطلاعات قومیتی و HLA از افراد دارای قومیت‌های گیلک، (510 n= ، 70/24 درصد)، لر (465 n= ، 53/22 درصد)، کرد (719 n= ، 84/34 درصد) و عرب (370 n=، 93/17 درصد) جمع‌آوری و تجزیه و تحلیل شد. با روش کای‌دو، رابطه معناداری بین فراوانی آلل‌ها در قومیت‌ها ارزیابی شد (05/0 p<).
یافته‌ها
در گروه‌های آللی لکوس ژنی HLA-DRB1 ، HLA-DRB1*09 (6/0 درصد) و HLA-DRB1*12 (8/0 درصد) و HLA- DRB1*08(6/1 درصد) دارای فراوانی پایین بودند. گروه‌های آللی با فراوانی بالا عبارت بودند از HLA-DRB1*11 (7/22 درصد)، HLA-DRB1*03 (8/11 درصد)، HLA-DRB1*15 (7/11 درصد) وHLA- DRB1*04 (1/11 درصد). از بین این گروه‌های آللی، فراوانی 9 گروه آللی HLA-DRB1 ، در اقوام مورد مطالعه، تفاوت معنادار نشان دادند.
نتیجه گیری
فراوانی تعدادی از آلل‌ها در بین اقوام ایرانی تفاوت معنادار داشتند. شناسایی شباهت‌ها و تفاوت‌ها در فراوانی آلل‌های HLA بین اقوام ایرانی می‌تواند علاوه بر گسترش بانک اهداکنندگان، در راستای برنامه‌ریزی تأمین اهداکنندگان سلول‌های بنیادی خونساز برای بیماران از اقوام مختلف ایرانی کمک‌کننده باشد.
سابقه و هدف
انجام پیوند سلول‌های بنیادی خونساز در بیماران هماتولوژیک نیاز به سازگاری دهنده و گیرنده برای آنتی‌ژن‌های سازگاری نسجی یا HLA دارد. این مطالعه جهت بررسی فراوانی آلل‌های HLA و تنوع ژنتیکی آن‌ها در برخی اقوام ایرانی صورت گرفت تا در بانک HLA ذخیره شده و جهت جستجوی اهداکننده مناسب در پیوند مغز استخوان، مورد استفاده قرار گیرد.
مواد و روش‌ها
در این مطالعه توصیفی، با استفاده از روش PCR-SSP، آلل‌های HLA-DRB1 مربوط به اهداکنندگان، در وضوح پایین تعیین گردید. با استفاده از داده‌های آزمایشگاهی HLA و نرم‌افزار مرکز سپاس مربوط به اطلاعات اهداکنندگان سلول‌های بنیادی خونساز سازمان انتقال خون، اطلاعات قومیتی و HLA از افراد دارای قومیت‌های گیلک، (510 n= ، 70/24 درصد)، لر (465 n= ، 53/22 درصد)، کرد (719 n= ، 84/34 درصد) و عرب (370 n=، 93/17 درصد) جمع‌آوری و تجزیه و تحلیل شد. با روش کای‌دو، رابطه معناداری بین فراوانی آلل‌ها در قومیت‌ها ارزیابی شد (05/0 p<).
یافته‌ها
در گروه‌های آللی لکوس ژنی HLA-DRB1 ، HLA-DRB1*09 (6/0 درصد) و HLA-DRB1*12 (8/0 درصد) و HLA- DRB1*08(6/1 درصد) دارای فراوانی پایین بودند. گروه‌های آللی با فراوانی بالا عبارت بودند از HLA-DRB1*11 (7/22 درصد)، HLA-DRB1*03 (8/11 درصد)، HLA-DRB1*15 (7/11 درصد) وHLA- DRB1*04 (1/11 درصد). از بین این گروه‌های آللی، فراوانی 9 گروه آللی HLA-DRB1 ، در اقوام مورد مطالعه، تفاوت معنادار نشان دادند.
نتیجه گیری
فراوانی تعدادی از آلل‌ها در بین اقوام ایرانی تفاوت معنادار داشتند. شناسایی شباهت‌ها و تفاوت‌ها در فراوانی آلل‌های HLA بین اقوام ایرانی می‌تواند علاوه بر گسترش بانک اهداکنندگان، در راستای برنامه‌ریزی تأمین اهداکنندگان سلول‌های بنیادی خونساز برای بیماران از اقوام مختلف ایرانی کمک‌کننده باشد.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
