جلد 21، شماره 1 - ( بهار 1403 )                   جلد 21 شماره 1 صفحات 32-21 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Etemad far P, Azizi A, Malekzadeh J, Saghazadeh M, Esmaeili O, Parsian M et al . Comparison of combined chelation therapy effects (deferoxamine-deferiprone, deferoxamine-deferasirox) with Deferoxamine and Deferasirox in beta-thalassemia major in Yasuj. Sci J Iran Blood Transfus Organ 2024; 21 (1) :21-32
URL: http://bloodjournal.ir/article-1-1511-fa.html
اعتمادفر پیمان، عزیزی ارسلان، ملک زاده جان محمد، صقازاده مژگان، اسماعیلی عذرا سادات، پارسیان محمد و همکاران.. مقایسه اثر درمان ترکیبی آهن‌زداها (دفروکسامین ـ دفریپرون، دفروکسامین ـ دفرازیروکس) با دفروکسامین و دفرازیروکس به تنهایی در بیماران بتا تالاسمی ماژور شهر یاسوج. فصلنامه پژوهشی خون. 1403; 21 (1) :21-32

URL: http://bloodjournal.ir/article-1-1511-fa.html


دانشیار مرکز تحقیقات سلولی مولکولی دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی یاسوج
چکیده:   (808 مشاهده)
چکیده
سابقه و هدف
مصرف آهن‌زداها برای بیماران بتا تالاسمی ماژور امری ضروری و حیاتی است. این مطالعه با هدف تعیین عوارض و علائم بالینی و آزمایشگاهی مونوتراپی و درمان ترکیبی آهن‌زداها در بیماران بتا تالاسمی ماژور شهر یاسوج انجام شد.
مواد و روش‌ها
در مطالعه مقطعی- توصیفی- تحلیلی حاضر، 103 بیمار مبتلا به بتا تالاسمی ماژور شهر یاسوج طی سال‌های 1401-1400 مورد ارزیابی قرار گرفتند. پس از جمع‌آوری اطلاعات دموگرافی، بالینی و آزمایشگاهی بیماران، نتایج به صورت میانگین ± انحراف معیار و درصد گزارش شدند. درجه اختلاف آماری بین نسبت‌ها با استفاده از آزمون کروسکال- والیس با استفاده از 20 SPSS انجام شد.
یافته‌ها
میانگین سن بیماران 34/8 ± 74/24 سال بود. 4/54 درصد (56 n=) جمعیت مورد مطالعه را مردان و 6/45 درصد (47 n=) را زنان تشکیل دادند. میانگین فریتین در بین گروه‌های مختلف مطالعه از نظر آماری تفاوت معناداری داشت (028/0 p=). بیمارانی که دفروکسامین مصرف می‌کردند، بیشترین میانگین فریتین سرم را نشان دادند (3397 ± 5/5925 نانوگرم) و بیمارانی که دفروکسامین را به همراه دفریپرون یا دفرازیروکس مصرف می‌کردند نسبت به مصرف دفروکسامین به تنهایی، میانگین فریتین پایین‌تری داشتند (به ترتیب2560 ± 3348 و 3322 ± 4269 نانوگرم). در پی مصرف آهن‌زداها، 6/47 درصد بیماران (49 n=) بدون عارضه بالینی و 4/52 درصد (54 n=) دارای حداقل یک عارضه بودند.
نتیجه گیری
نتایج مطالعه نشان داد، دفروکسامین می‌تواند به صورت ترکیبی با داروهای خوراکی تأثیر بسیار زیادی در کاهش رسوب آهن و میزان فریتین سرم داشته باشد.

 
متن کامل [PDF 588 kb]   (452 دریافت) |   |   متن کامل (HTML)  (401 مشاهده)  
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: هماتولوژي
انتشار: 1403/1/10

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

ارسال پیام به نویسنده مسئول


بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به فصلنامه پژوهشی خون می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2025 CC BY-NC 4.0 | Scientific Journal of Iran Blood Transfus Organ

Designed & Developed by : Yektaweb