جلد 20، شماره 3 - ( پاییز 1402 )
جلد 20 شماره 3 صفحات 195-189 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Samadi Ivriq M, Oodi A, keikhaei B, Mohammadi S. Prevalence of alloimmunization in patients with sickle cell anemia in Khuzestan province. Sci J Iran Blood Transfus Organ 2023; 20 (3) :189-195
URL: http://bloodjournal.ir/article-1-1491-fa.html
URL: http://bloodjournal.ir/article-1-1491-fa.html
صمدی ایوریق مینا، اودی آرزو، کیخایی بیژن، محمدی سعید. شیوع آلوایمونیزاسیون در بیماران مبتلا به کم خونی داسی شکل استان خوزستان. فصلنامه پژوهشی خون. 1402; 20 (3) :189-195
دانشیار مرکز تحقیقات انتقال خون ـ مؤسسه عالی آموزشی و پژوهشی طب انتقال خون
چکیده: (1084 مشاهده)
چکیده
سابقه و هدف
بیماری آنمی داسی شکل بعد از تالاسمی، دومین هموگلوبینوپاتی شایع با عوارضی مانند انسداد عروقی و هم‌چنین آنمی همولیتیک است. تزریق خون به عنوان یک درمان حمایتی برای این بیماران به شمار می‌رود. از این رو، یکی از چالش‌های مهم در این بیماران، آلوایمونیزاسیون گلبولهای قرمز در اثر تزریق خون است و میتوان از شناسایی واحد خون مناسب از نظر آنتی‌ژن منفی برای تزریق به بیماران به عنوان یکی از مشکلات اصلی انتقال خون در این بیماران یاد کرد. در این مطالعه، شیوع آلوایمونیزاسیون در بیماران داسیشکل استان خوزستان بررسی شد.
مواد و روش‌ها
در این مطالعه که از نوع مقطعی غیر مداخله‌ای (توصیفی) بود، پس از اخذ رضایت از 184 بیمار کمخونی داسیشکل و داسی- تالاسمی مراجعه‌کننده به بیمارستان شهید بقایی2 اهواز که با شیوه نمونه‌گیری غیرتصادفی انتخاب شدند، نمونه خون محیطی حاوی ضد انعقاد EDTA دریافت شد، میزان آلوایمونیزاسیون و شناسایی و تعیین آلوآنتی‌بادی به روش هماگلوتیناسیون تعیین شد.
یافته‌ها
میزان شیوع آلوایمونیزاسیون در این جمعیت ۱۳% بود. در 24 بیمار 12 نوع آلوآنتی‌بادی شناسایی شد. شایع‌ترین آلوآنتی‌بادی به ترتیب Anti-E (8=n ، 33%)، Anti-c(5 n= ، 8/20%) و Anti-D (4= n ، 6/16%) و Anti- Kell (4 n= ، 6/16%) بود.
نتیجه گیری
شایع‌ترین آلوآنتی‌بادی در بیماران آنمی داسی شکل استان خوزستان، علیه سیستم گروه خونی Rh و سپس Kell بود. بنابراین توصیه می‌شود به این افراد خون سازگار از نظر آنتی‌ژن‌های Rh (D,C,c,E) و Kell تزریق شود.
سابقه و هدف
بیماری آنمی داسی شکل بعد از تالاسمی، دومین هموگلوبینوپاتی شایع با عوارضی مانند انسداد عروقی و هم‌چنین آنمی همولیتیک است. تزریق خون به عنوان یک درمان حمایتی برای این بیماران به شمار می‌رود. از این رو، یکی از چالش‌های مهم در این بیماران، آلوایمونیزاسیون گلبولهای قرمز در اثر تزریق خون است و میتوان از شناسایی واحد خون مناسب از نظر آنتی‌ژن منفی برای تزریق به بیماران به عنوان یکی از مشکلات اصلی انتقال خون در این بیماران یاد کرد. در این مطالعه، شیوع آلوایمونیزاسیون در بیماران داسیشکل استان خوزستان بررسی شد.
مواد و روش‌ها
در این مطالعه که از نوع مقطعی غیر مداخله‌ای (توصیفی) بود، پس از اخذ رضایت از 184 بیمار کمخونی داسیشکل و داسی- تالاسمی مراجعه‌کننده به بیمارستان شهید بقایی2 اهواز که با شیوه نمونه‌گیری غیرتصادفی انتخاب شدند، نمونه خون محیطی حاوی ضد انعقاد EDTA دریافت شد، میزان آلوایمونیزاسیون و شناسایی و تعیین آلوآنتی‌بادی به روش هماگلوتیناسیون تعیین شد.
یافته‌ها
میزان شیوع آلوایمونیزاسیون در این جمعیت ۱۳% بود. در 24 بیمار 12 نوع آلوآنتی‌بادی شناسایی شد. شایع‌ترین آلوآنتی‌بادی به ترتیب Anti-E (8=n ، 33%)، Anti-c(5 n= ، 8/20%) و Anti-D (4= n ، 6/16%) و Anti- Kell (4 n= ، 6/16%) بود.
نتیجه گیری
شایع‌ترین آلوآنتی‌بادی در بیماران آنمی داسی شکل استان خوزستان، علیه سیستم گروه خونی Rh و سپس Kell بود. بنابراین توصیه می‌شود به این افراد خون سازگار از نظر آنتی‌ژن‌های Rh (D,C,c,E) و Kell تزریق شود.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
