چکید ه
سابقه و هدف
در میان واکنشهای تزریق خون و فرآوردههای آن، عوارض حاد شایعترین بوده و از علل مهم مرگ و میر در بیماران محسوب میگردد. به طوری که سپتیسمی، عارضه همولیتیک حاد و ترالی دارای بیشترین علل مرگ و میر حاد بیماران ناشی از تزریق خون میباشند. یکی از مهمترین اهداف مراکز انتقال خون دنیا، تلاش در کاهش عوارض حاد و ارتقای ایمنی خون و سلامت بیماران است. جهت رسیدن به این هدف سعی میشود میزان و علل بروز عوارض حاد شناسایی شود و در بهبود روند تزریق خون اقدامات لازم به عمل آید. هدف از این تحقیق بررسی این عوارض در چند مرکز بیمارستانی بود.
مواد وروشها
مطالعه انجام شده از نوع توصیفی بود. در این بررسی 2633 بیمار بستری در بخشهای جراحی و غیر جراحی از 11 بیمارستان در تهران و شمال کشور که در سال 1384 تحت تزریق خون قرار گرفته بودند، از نظر عوارض حاد تزریق مورد ارزیابی قرار گرفتند. یافتهها با استفاده از آزمون آماری کایدو( Chi-square ) و نرمافزار SPSS تجزیه و تحلیل شدند.
یافتهها
از 2633 بیمار،20 بیمار(8/0%) دچار عارضه حاد تزریق خون گردیدند. 2613 بیمار(2/99%) هیچ گونه عارضهای نداشتند. از 20 بیمار عارضهدار، 8 نفر دچار تب غیرهمولیتیک، 9 نفر به آلرژی، 1 نفر به ناسازگاری گروه خون و 2 نفر به انعقاد داخل عروقی منتشر( DIC ) مبتلا گردیدند.
نتیجه گیری
در این مطالعه مشخص گردید که شایعترین عارضه حاد به دنبال تزریق خون تب و آلرژی میباشد و میزان شیوع هر کدام از آنها 3/0% گزارش گردیده است که در مقایسه با آمارهای بینالمللی(6%-5/0%) از شیوع کمتری برخوردار میباشد. میزان بروز ناسازگاری گروه خون 03/0 درصد بود که نسبت به آمارهای بینالمللی(004/0%) شیوع بالاتری دارد.
کلمات کلیدی : آلرژی، تزریق خون، ناسازگاری گروههای خون، انعقاد داخل عروقی منتشر
بازنشر اطلاعات | |
![]() |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |