جلد 19، شماره 4 - ( زمستان 1401 )
جلد 19 شماره 4 صفحات 269-257 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Amrovani M, Yari F, Milani S, Amoohossein B. Evaluation of effective factors in the optimization of immunization to achieve antibodies against RhD antigen in culture medium. Sci J Iran Blood Transfus Organ 2022; 19 (4) :257-269
URL: http://bloodjournal.ir/article-1-1457-fa.html
URL: http://bloodjournal.ir/article-1-1457-fa.html
امروانی مهران، یاری فاطمه، میلانی سعیده، عموحسین بهناز. عوامل مؤثر در بهینگی ایمونیزاسیون جهت دستیابی به آنتی بادی علیه آنتی‌ژن RhD در محیط کشت. فصلنامه پژوهشی خون. 1401; 19 (4) :257-269
استاد مرکز تحقیقات انتقال خون ـ مؤسسه عالی آموزشی و پژوهشی طب انتقال خون
چکیده: (888 مشاهده)
چکیده
سابقه و هدف
آنتی‌بادی علیه آنتی‌ژن RhD در طب انتقال خون و بالین از اهمیت ویژه‌ای برخوردار می‌باشد. لذا در این مطالعه به بررسی عوامل مؤثر در بهینگی ایمونیزاسیون جهت دستیابی به لنفوسیت ایمونیزه شده تولیدکننده آنتی‌بادی پرداخته شده تا در محیط آزمایشگاهی به آنتی‌بادی علیه آنتی‌ژن RhD دست یافته شود.
مواد و روش‌ها
در یک مطالعه تجربی، لنفوسیت‌های خون محیطی به روش فایکول از کیسه‌های خون کامل O منفی جداسازی شدند. سپس این لنفوسیت‌ها با ال‌لوسین متیل استر تیمار شده و در پلیت کشت سلولی با آنتی‌ژن محلول و ذره‌ای RhD ، اینترفرون گاما، اینترلوکین4 و CpGODN به مدت یک هفته در دمای 37 درجه سانتی‌گراد مواجه شدند. پس از این مدت انکوباسیون به منظور ارزیابی تولید آنتی‌بادی از لنفوسیت‌ها بر روی سوپرناتانت حاصل از محیط کشت مواجه سلولی با روش الایزا انجام شد.
یافته‌ها
استفاده از اینترفرون گاما، ترکیب آن با اینترلوکین-4 و CpGODN به عنوان عوامل بهینه‌کننده جهت تولید آنتی‌بادی از لنفوسیت‌های جدا شده به روش فایکول در ایمونیزاسیون آزمایشگاهی شناخته شدند(به ترتیب با تولید آنتی‌بادی با غلظت‌های ۸۳۱/۳۶ ± ۸۵۱/۷۵ ، ۲۹۳/۳۱ ± ۱۹۵/۸۲ و۸۱۴/۲۴ ± ۱۳۴/۶۶ نانوگرم در میلی‌لیتر در ۱۰ مواجه صورت گرفته).
نتیجه گیری
استفاده از عوامل بهینه کننده ایمونیزاسیون نقش مؤثری بر تولید آنتی‌بادی علیه آنتی‌ژن RhD در محیط آزمایشگاهی دارند.
سابقه و هدف
آنتی‌بادی علیه آنتی‌ژن RhD در طب انتقال خون و بالین از اهمیت ویژه‌ای برخوردار می‌باشد. لذا در این مطالعه به بررسی عوامل مؤثر در بهینگی ایمونیزاسیون جهت دستیابی به لنفوسیت ایمونیزه شده تولیدکننده آنتی‌بادی پرداخته شده تا در محیط آزمایشگاهی به آنتی‌بادی علیه آنتی‌ژن RhD دست یافته شود.
مواد و روش‌ها
در یک مطالعه تجربی، لنفوسیت‌های خون محیطی به روش فایکول از کیسه‌های خون کامل O منفی جداسازی شدند. سپس این لنفوسیت‌ها با ال‌لوسین متیل استر تیمار شده و در پلیت کشت سلولی با آنتی‌ژن محلول و ذره‌ای RhD ، اینترفرون گاما، اینترلوکین4 و CpGODN به مدت یک هفته در دمای 37 درجه سانتی‌گراد مواجه شدند. پس از این مدت انکوباسیون به منظور ارزیابی تولید آنتی‌بادی از لنفوسیت‌ها بر روی سوپرناتانت حاصل از محیط کشت مواجه سلولی با روش الایزا انجام شد.
یافته‌ها
استفاده از اینترفرون گاما، ترکیب آن با اینترلوکین-4 و CpGODN به عنوان عوامل بهینه‌کننده جهت تولید آنتی‌بادی از لنفوسیت‌های جدا شده به روش فایکول در ایمونیزاسیون آزمایشگاهی شناخته شدند(به ترتیب با تولید آنتی‌بادی با غلظت‌های ۸۳۱/۳۶ ± ۸۵۱/۷۵ ، ۲۹۳/۳۱ ± ۱۹۵/۸۲ و۸۱۴/۲۴ ± ۱۳۴/۶۶ نانوگرم در میلی‌لیتر در ۱۰ مواجه صورت گرفته).
نتیجه گیری
استفاده از عوامل بهینه کننده ایمونیزاسیون نقش مؤثری بر تولید آنتی‌بادی علیه آنتی‌ژن RhD در محیط آزمایشگاهی دارند.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
