فصلنامه پژوهشی خون

  چکید ه

  سابقه و هدف

  بروز عوامل عفونی جدید احتمال انتقال عفونت از طریق خون را افزایش داده و بالا بردن ایمنی خون را تهدید می‌نماید. علیرغم وجود روش‌های جدید تشخیص هپاتیت، هنوز برخی از موارد هپاتیت ناشناخته است. در سال 1997 ویروس DNA دار جدیـدی از فـرد مبتلا به هپاتیت پس از انتقال خون( Non-A-G ) جداسازی شد که امروزه به نام ‏ TTV معروف است. این ویروس حلقوی تک رشته‌ای بدون پوشش و مقاوم به فرآیندهای ویروس کشی، اولین سیرکو ویروس انسانی بوده و دارای شیوع جهانی است. ویروس در ایجاد هپاتیت و آنمی آپلاستیک، نقش دارد.

  مطالعه حاضر با هدف تعیین میزان شیوع ویروس TT در اهداکنندگان سالم خون شهر اهواز و راه‌اندازی روش مولکولی PCR - N22 جهت مطالعات بعدی ویروس انجام شد.

  مواد وروش‌ها

  مطالعه انجام شده از نوع توصیفی بود و جامعه مورد مطالعه، اهداکنندگان خون از نظر هپاتیت A-C و HIV در سال 1382 در شهر اهواز بودند. 253 اهداکننده خون که آزمون‌های سرولوژیک هپاتیت‌های A-C و HIV-Ab آن‌ها منفی بود، از نظر وجود TTV DNA در پلاسما به روش PCR و با استفاده از آغازگرهای Okamoto مورد مطالعه قرار گرفتند. یافته‌ها توسط آزمون‌های کای‌ دو( Chi- square ) و دقیق فیشر و نرم‌افزار آماری 5/11 SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.

  یافته‌ها

  مطابق یافته‌های این تحقیق شیوع TTV در میان اهداکنندگان خون اهواز در سال 1382، 7/23%(253/60) بود و تفاوت معنی‌داری میان شیوع ویروس و متغیرهای زمینه‌ای یافت نشد.

  نتیجه گیری

  نتایج این تحقیق در مقایسه با کشورهای همسایه، شیوع یکسان TTV را نشان می‌دهد ولی در مقایسه با شیوع TTV در بیماران تالاسمی که هم‌زمان با این مطالعه انجام شده، تفاوت معنی‌دار است(7/56%). این امر اهمیت انتقال خون را در گسترش ویروس نشان می‌دهد.

  کلمات کلیدی : TTV ،‌ اهداکنندگان خون ، ایران، انتقال خون، PCR