استادیار مرکز تحقیقات انتقال خون ـ مؤسسه عالی آموزشی و پژوهشی طب انتقال خون
چکیده: (3000 مشاهده)
آنتیژنهای پلاکت انسانی(HPA-1)، ساختارهای پلیمورفیسمی هستند که بر سطح غشا پلاکت قرار گرفتهاند و موجب بروز برخی از عوارض تزریق خون همانند مقاومت پلاکتی میشوند که یکی از مهمترین عوامل ایجاد عارضه و مرگ و میر در بیمارانی است که نیاز به تزریق مکرر واحدهای پلاکتی دارند. آلوایمیونیزاسیون بر ضد HPA-1 ، مهمترین عامل بروز این عارضه در قومیتهای سفیدپوست است. با توجه به تفاوت فراوانی این آنتیژن در اقوام گوناگون، در این مقاله به بررسی فراوانی آللهای HPA-1 در قومیت ترکمن پرداخته شد. مواد و روشها در این مطالعه توصیفی، از 80 اهداکننده غیر خویشاوند با قومیت ترکمن از پایگاه انتقال خون آققلا در طی سال 1397، به طور تصادفی نمونهگیری شد. ژنوتیپ آللهای HPA-1 با استفاده از روش مولکولی PCR-SSP تعیین گردید. تحلیل دادهها با آزمونهای کایدو و Z انجام شد. یافتهها در این مطالعه میانگین سنی افراد 7/7 ± 2/38 سال با محدوده سنی 59-18 سال و تمام افراد مذکر بودند. ژنوتیپ 96 درصد افراد به صورت HPA-1a و 4 درصد به صورت هتروزیگوت HPA-1a/b مشاهده شد. آلل HPA-1b/1b به صورت هموزیگوت در هیچ یک از افراد مطالعه مشاهده نشد(فراوانی%). نتیجه گیری با توجه به فراوانی 96% آلل HPA-1a در اهداکنندگان قوم ترکمن و به دلیل شباهت با فراوانی به دست آمده در اهداکنندگان ایرانی و عدم حضور آلل HPA-1b/1b به صورت هموزیگوت در هیچ از اهداکنندگان، به نظر میرسد احتمالاً این آنتیژن نقشی در ایجاد مقاومت پلاکتی پس از تزریق در قومیت ترکمن نداشته باشد.
Nozarimirakolaei M, Zadsar M, Samiee S, Shaiegan M. Iranian Turkmen blood donors determining the HPA-1 gene frequency in 1397. Sci J Iran Blood Transfus Organ 2020; 17 (1) :12-19 URL: http://bloodjournal.ir/article-1-1309-fa.html
نوذری میرارکلائی مائده، زادسر مریم، سمیعی شهرام، شایگان مژگان. فراوانی آنتیژن پلاکت انسانی در اهداکنندگان خون قوم ترکمن با روش PCR-SSP در سالهای 1398-1397. فصلنامه پژوهشی خون. 1399; 17 (1) :12-19