فصلنامه پژوهشی خون

  چکید ه

  سابقه و هدف

  توزیع گروه‌های خونی اصلی ( ABO,Rh ) در مناطق مختلف جغرافیایی و با توجه به تفاوت‌های قومی و نژادی ، متفاوت می‌باشد لذا دسترسی به اطلاعات صحیح در این زمینه در مدیریت و تأمین خون کافی و سالم در مناطق مختلف جغرافیایی و شاخه‌های مختلف علوم پزشکی مثل پزشکی قانونی، انتخاب اهدا کننده مناسب و مدیریت پیوند اعضا کاربرد دارد. در این بررسی فراوانی گروه ‌ه ای خونی اصلی در مناطق مختلف جغرافیایی ایران در بین جمعیت اهدا کنندگان خون در سال 1380 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت و با بررسی ب ه‌ عمل آمده روی اهداکنندگان خون در سال 1361 مقایسه شد.

  مواد وروش‌ها

  مطالعه انجام شده توصیفی است. در این مطالعه نمونه خون‌های اهدایی ب ه‌ دست آمده از اهداکنندگان از نظر گروه‌های خونی A, B,O, Rh(D) به دو روش سلولی (Cell typing) با استفاده از آنتی A ، آنتی B و آنتی D و نیز روش تعیین گروه سرمی (Back typing) تعیین گروه شدند و نتایج ب ه‌ دست آمده جهت ت أ ی ی د نها یی مقایسه شدند، سپس نتایج در بانک اطلاعاتی Excel مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.

  یافته‌ها

  نتایج بررسی ‌ ها نشان داد فراوانی گروه خونی O در بین جمعیت اهدا کنندگان در سال 1380 : 62/37% ، گروه خونی A 25/30% ، گروه خونی B 36/24% و گروه خونی AB 77/7% می‌باشد و از این میزان 92/89% Rh(D) مثبت و 08/10% آن Rh(D) منفی می‌باش ن د که در مقایسه با بررسی انجام شده روی جمعیت اهداکنندگان در سال 1361 شاهد افزایش 3/1% در فراوانی گروه‌های خونی O و B و کاهش 2%‌ در فراوانی گروه خونی A می‌باشیم .

  نتیجه‌گیری

  این تغییرات در استان ‌ های مختلف متفاوت است ب ه‌ طوری که در استان‌ها ی ی مثل آذربایجان ‌ غربی، اصفهان، ایلام، چهارمحال و بختیاری، خوزستان، فارس، کردستان، که گ یلویه و بویراحمد، مازندران، هرمزگان و یزد شاهد تغییراتی در فراوانی گروه ‌ های خونی بوده ‌ ایم که احتمالاً می ‌ توان آن را ناشی از عواملی مثل تغییر در تقسیم بندی‌های مرزی استان‌ها، مهاجرت از استان‌های محروم به سمت شهرهای بزرگ و مهاجرت‌های ناشی از جنگ تحمیلی دانست.

  کلمات کلیدی: گروه خونی، Rh ، ABO ، شیوع، ایران