جلد 15، شماره 4 - ( زمستان 1397 )
جلد 15 شماره 4 صفحات 300-293 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Ahmadzadeh Shad G, Zadsar M, Shayegan M, Samiee S, Zare A. HPA-1 gene polymorphism in Iranian couples with history of recurrent abortion. Sci J Iran Blood Transfus Organ 2018; 15 (4) :293-300
URL: http://bloodjournal.ir/article-1-1215-fa.html
URL: http://bloodjournal.ir/article-1-1215-fa.html
احمدزاده شاد غزال، زادسر مریم، شایگان مژگان، سمیعی شهرام، زارع احد. ارزیابی فراوانی آنتی‌ژن پلاکتی نوع 1 در زوجین ایرانی با سابقه سقط مکرر. فصلنامه پژوهشی خون. 1397; 15 (4) :293-300
استادیار مرکز تحقیقات انتقال خون ـ مؤسسه عالی آموزشی و پژوهشی طب انتقال خون
چکیده: (4189 مشاهده)
چکیده
سابقه و هدف
سقط مکرر بیانگر وضعیتی است که فرد 2 یا 3 سقط پشت سر هم قبل از هفته 20 بارداری را تجربه کند، که در 2 تا 5 درصد بانوان احتمال بروز دارد. پلی‌مورفیسم ژنHPA-1 به عنوان عامل اصلی آلوایمیونیزاسیون در مادران باردار و ایجاد FNAIT و عوارض وابسته به آن و همین طور به عنوان یکی از فاکتورهای ترومبوفیلی مرتبط با سقط مکرر، مطرح می‌باشد. هدف این مطالعه، بررسی میزان ناسازگاری و پلی‌مورفیسم ژن HPA-1 در زوجین ایرانی با سابقه سقط مکرر بود.
مواد و روش‌ها
در یک مطالعه توصیفی ـ مقطعی، 75 زوج با سابقه حداقل دو سقط مکرر ایدیوپاتیک(طبق پرونده پزشکی) که در سال 1395 به بیمارستان تخصصی زنان و زایمان صارم مراجعه کردند، مورد بررسی قرار گرفتند. نمونه خون در لوله EDTA جمع‌آوری شد و فراوانی آلل‌های HPA-1 a, b به روش مولکولی PCR-SSP تعیین شد. فراوانی ژنی با استفاده از معادله هاردی وینبرگ محاسبه گردید. سطح اطمینان 05/0 p< در نظر گرفته شد.
یافته‌ها
میانگین سنی بانوان بررسی شده 7 ± 32 سال و میانگین تعداد سقط 9/0 ± 5/2 مورد بود. در این جمعیت، وفور ژن HPA-1a 100% به دست آمد و ژن HPA-1b مشاهده نشد.
نتیجه گیری
نتایج مطالعه حاضر بیانگر آن است که پلی‌مورفیسم ژن HPA-1 و[CybeR1] آلوایمیونیزاسیون احتمالی بر علیه HPA-1a در بروز سقط نقشی ندارد و برای مشخص شدن علت سقط مکرر ایدیوپاتیک نیاز به بررسی سایر عوامل می‌باشد.
سابقه و هدف
سقط مکرر بیانگر وضعیتی است که فرد 2 یا 3 سقط پشت سر هم قبل از هفته 20 بارداری را تجربه کند، که در 2 تا 5 درصد بانوان احتمال بروز دارد. پلی‌مورفیسم ژنHPA-1 به عنوان عامل اصلی آلوایمیونیزاسیون در مادران باردار و ایجاد FNAIT و عوارض وابسته به آن و همین طور به عنوان یکی از فاکتورهای ترومبوفیلی مرتبط با سقط مکرر، مطرح می‌باشد. هدف این مطالعه، بررسی میزان ناسازگاری و پلی‌مورفیسم ژن HPA-1 در زوجین ایرانی با سابقه سقط مکرر بود.
مواد و روش‌ها
در یک مطالعه توصیفی ـ مقطعی، 75 زوج با سابقه حداقل دو سقط مکرر ایدیوپاتیک(طبق پرونده پزشکی) که در سال 1395 به بیمارستان تخصصی زنان و زایمان صارم مراجعه کردند، مورد بررسی قرار گرفتند. نمونه خون در لوله EDTA جمع‌آوری شد و فراوانی آلل‌های HPA-1 a, b به روش مولکولی PCR-SSP تعیین شد. فراوانی ژنی با استفاده از معادله هاردی وینبرگ محاسبه گردید. سطح اطمینان 05/0 p< در نظر گرفته شد.
یافته‌ها
میانگین سنی بانوان بررسی شده 7 ± 32 سال و میانگین تعداد سقط 9/0 ± 5/2 مورد بود. در این جمعیت، وفور ژن HPA-1a 100% به دست آمد و ژن HPA-1b مشاهده نشد.
نتیجه گیری
نتایج مطالعه حاضر بیانگر آن است که پلی‌مورفیسم ژن HPA-1 و[CybeR1] آلوایمیونیزاسیون احتمالی بر علیه HPA-1a در بروز سقط نقشی ندارد و برای مشخص شدن علت سقط مکرر ایدیوپاتیک نیاز به بررسی سایر عوامل می‌باشد.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
