دانشیار دانشکده علوم دانشگاه اصفهان ـ خیابان هزار جریب ـ اصفهان ـ ایران و گروه زیست فناوری سلولی ـ مرکز تحقیقات علوم سلولی ـ پژوهشکده زیست فناوری جهاد دانشگاهی ـ پژوهشگاه رویان
چکیده: (6005 مشاهده)
چکیده
سابقه و هدف
سرطان معده چهارمین سرطان شایع دنیا و دومین عامل مرگ و میر محسوب میشود. عوامل محیطی و هم چنین عوامل ژنتیکی، نقش به سزایی در ابتلا و پیشرفت این بیماری ایفا میکنند. مهمترین این عوامل هلیکوباکتر پیلوری است که در اکثر بافتهای سرطانی قابلرؤیت است. با ورود میکرو RNA ها به حوزه یافتههای ژنتیکی، این مولکولهای قدرتمند جایگاه خود را در حوزه ژنتیک بیماریها باز کردند. miRNAها، مولکولهای کوچک غیرکدکنندهای هستند که در پروسههای متعدد سلولی از قبیل تمایز و مرگ سلولی شرکت دارند. در این مطالعه، با استفاده از پایگاه دادههای بیوانفورماتیک ژنهای دخیل در مسیرهای سیگنالینگ سلولی مؤثر در فرآیند سرطانی شدن سلولها و ارتباط آن با miR-146a بررسیشده است.
مواد و روشها
این مطالعه از نوع تئوریکال بیوانفورماتیکی بوده و به صورت نظری با مراجعه به پایگاه داده Target Scan ، miRTar Base و 0/2 miR Walk انجام پذیرفت. پس از به دست آوردن پروتئینهایی که تحت تأثیر miR-146a قرار میگیرند، بررسی نهایی در پایگاه David بهمنظور دستیابی به مسیرهای سیگنالینگ انجام گرفت که بهتفصیل به شرح آن پرداخته میشود.
یافتهها
بر اساس نتایج به دست آمده، miR-146a احتمالاً میتواند با تأثیر بر پروتئینهایی از قبیل P53 ، BCL2 ، اعضای خانواده RASو پروتئینهای دخیل در مسیر JAK-STAT ، miRNA کلیدی در جلوگیری از پیشرفت بیماری باشد.
نتیجه گیری
با توجه به این نتایج میتوان گفت miR-146a احتمالاً میتواند از طریق افزایش متاستاز و حمله بافتی و هم چنین کاهش چسبندگی بین سلولی و مهار مرگ سلولی، به عنوان مارکر تاییدی تشخیصی و پیشآگهیدهنده پیشرفت سرطان مورد استفاده قرار گیرد.
Adami B, Ghaedi K, Talebi A. In silico studies revealed a crucial role for miR-146a on progression of Helicobacter pylori induced gastric cancer . Sci J Iran Blood Transfus Organ 2017; 14 (1) :65-76 URL: http://bloodjournal.ir/article-1-1067-fa.html
آدمی بهاره، قائدی کامران، طالبی اردشیر. احتمال نقش تنظیمی miR-146a بر ژنهای دخیل در مسیرهای داخل سلولی سرطان معده القا شده توسط هلیکوباکتر پیلوری بر اساس یافتههای بیوانفورماتیکی. فصلنامه پژوهشی خون. 1396; 14 (1) :65-76