چکید ه

  سابقه و هدف

  کم خونی علل مختلفی دارد ولی قریب به 50 درصد از کم خونی‌ها، ناشی از کمبود آهن است. شواهد قابل توجهی در رابطه با اثر منفی کمبود آهن بر عملکرد استقامتی وجود دارد. با توجه به نتایج متناقض در این حیطه، هدف مطالعه حاضر بررسی اثر مصرف مکمل آهن بر توان هوازی بود.

  مواد و روش‌ها

  دریک کارآزمایی نیمه تجربی، 37 دانش‌آموز دختر 17-14ساله از طریق غربالگری انتخاب و بر اساس سطح فریتین، ذخایرآهن، اشباع ترانسفرین و TIBC در سه گروه پیش نهفتگی، نهفتگی با دو سطح متفاوت کمبود آهن و گروه کنترل قرار گرفتند. از آزمودنی‌ها قبل از دریافت مکمل آهن آزمایش توان هوازی بیشینه بروس به عمل آمد، سپس دو گروه پیش نهفتگی و نهفتگی روزانه 2 قرص50 میلی‌گرمی فروس سولفات دریافت نموده و پس از 45 روز دوباره آزمون‌های فوق انجام شد.

  یافته‌ها

  میانگین توان هوازی در گروه کنترل از 45/6 ± 59/31 به 49/5 ± 28/36 , در گروه پیش نهفتگی از 76/7 ± 75/22 به 58/4 ± 82/32 و در گروه نهفتگی از 67/7 ± 16/24 به 57/4 ± 23/34 رسید. میانگین آهن سرم در گروه کنترل از 89/25 ± 50/119 به 10/30 ± 83/97, در گروه پیش نهفتگی از 75/15 ± 25/84 به10/51 ± 41/110و در گروه نهفتگی از 83/16 ± 92/40 به80/49 ± 38/93 رسید و اختلاف میانگین‌های قبل و بعد از مداخله بین گروه نهفتگی و کنترل معنادار بود (05/0 p ≤ ).

  نتیجه گیری

  افرادی که کمبود آهن دارند، با مصرف مکمل، آهن سرم آن‌ها به حد طبیعی رسیده ولی توان هوازی آن‌ها در مقایسه با گروه کنترل، تفاوت معناداری نداشته است.