چکید ه

  سابقه و هدف

  در بیماران مبتلا به نارسایی قلبی، کیفیت زندگی مرتبط با سلامتی، به طور قابل توجهی تحت تاثیر بیماری آن‌ها قرار می‌گیرد. آنمی یک علامت شایع در بیماران نارسایی قلبی است. هدف از مطالعه حاضر، تعیین همبستگی بین سطح هموگلوبین و کیفیت زندگی مردان مبتلا به نارسایی سیستولیک قلبی بود.

  مواد و روش‌ها

  مطالعه انجام شده از نوع توصیفی همبستگی بود که در سال 1389 بر روی 100 مرد مبتلا به نارسایی سیستولیک قلبی انجام شد. روش نمونه‌گیری آسان بود و اطلاعات از طریق مصاحبه جمع‌آوری گردید. ابزارهای مورد استفاده شامل اطلاعات دموگرافیک و پرسشنامه زندگی با نارسایی قلبی مینه سوتا بود. اطلاعات سطح هموگلوبین و اکوکاردیوگرافی از پرونده‌های پزشکی به دست آمد. جهت تحلیل یافته‌ها از آمار توصیفی مانند آزمون t ، آنالیز واریانس یک طرفه و ضریب همبستگی پیرسون با نرم‌افزار 18 SPSS استفاده شد.

  یافته‌ها

  نتایج نشان داد که میانگین سطح هموگلوبین 86/1 ± 32/14 بود و 17% از مردان مبتلا به نارسایی قلبی، آنمی داشتند. میانگین نمره کیفیت زندگی 30/21 ± 61/41 بود و 51 % از مردان مبتلا به نارسایی قلبی، کیفیت زندگی ضعیفی داشتند. همبستگی مثبت معناداری بین سطح هموگلوبین خون و ابعاد جسمی(001/0 p< )، روحی و روانی(001/0 p< )، اجتماعی و اقتصادی(002/0= p ) و نمره کل کیفیت زندگی(001/0 p< ) وجود داشت.

  نتیجه گیری

  این مطالعه نشان داد که کاهش سطح هموگلوبین بر کیفیت زندگی مردان مبتلا به نارسایی سیستولیک قلبی اثر منفی می‌گذارد. غربالگری، کنترل و درمان آنمی ممکن است به ارتقای کیفیت زندگی بیماران نارسایی قلبی کمک نماید.