چکید ه

  سابقه و هدف

  اگرچه اهدای خون کامل در اغلب موارد بدون عارضه است، لیکن در برخی افراد ممکن است عوارض ناخواسته‌ای رخ دهد. این مطالعه با هدف تعیین عوامل مؤثر بر بروز واکنش وازوواگال در اهداکنندگان خون اصفهان انجام شد.

  مواد و روش‌ها

  این مطالعه توصیفی به روش نمونه‌گیری غیرتصادفی آسان، بر روی اهداکنندگان خون شهر اصفهان در سال 1385 انجام شد. اهداکنندگان مجاز به اهدا وارد مطالعه شدند و توسط پزشک اهداکنندگان تا زمان حضور در سازمان انتقال خون از نظر واکنش‌های اهدای خون تحت نظر قرار گرفتند. اهداکنندگان در دو دسته دارای واکنش وازوواگال و بدون واکنش قرار گرفتند و اطلاعات توسط نرم‌افزار 5/11 SPSS و آزمون t مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.

  یافته‌ها

  به طور کلی 5285 نفر در مطالعه وارد شدند که از این تعداد، 105 نفر(2%) نشانه‌های واکنش وازوواگال را داشتند و اهدای خون در 5180 نفر(98%) بدون عارضه بود. زنان در 6/8% و مردان در 8/1% دچار واکنش شدند(05/0 p< ). واکنش وازوواگال در بین اهداکنندگان بار اول(6/5%) بیشتر از سایرین(2/1%) مشاهده شد.

  نتیجه گیری

  وزن کم، سن کم، جنس مؤنث و اهدای خون بار اول می‌تواند بر احتمال بروز واکنش وازوواگال حین اهدای خون بیافزاید. شاخص توده بدنی و خواب تاثیر محسوسی بر بروز واکنش وازوواگال نداشت. تشنج و کاهش سطح هوشیاری، به صورت نادر رخ می‌دهد و عوارض خفیف نظیر رنگ‌پریدگی و تعریق شایع‌تر هستند. لذا لازم است موارد مذکور در انتخاب اهداکنندگان مد نظر قرار گیرد.

  کلمات کلیدی : اهدای خون، اهداکنندگان خون، شاخص توده بدن، وازوواگال