چکید ه
سابقه و هدف
با توجه به اهمیت آگاهی پزشکان در زمینه تصمیم‌گیری در تجویز خون و فرآورده‌های خونی و آگاهی پرستاران در زمینه چگونگی تجویز خون و فرآورده‌های آن، بر آن شدیم تا به بررسی میزان آگاهی و تاثیر آموزش آن‌ها در زمینه طب انتقال خون بپردازیم.
مواد و روش‌ها
مطالعه مداخله‌ای نیمه تجربی بود که در سال ۱۳۹۱ بر روی پزشکان و پرستاران بیمارستان‌های شیراز انجام شد. پرسشنامه متشکل از ۲۴ سؤال شامل خصوصیات دموگرافیک، تجربه در زمینه تجویز خون و فرآورده‌های خونی، اندیکاسیون‌های تزریق خون، پلاکت، پلاسما، نحوه تجویز و عوارض ناشی از تزریق خون بود. متوسط میزان آگاهی قبل از آموزش و پس از آموزش محاسبه شد. از آزمون‌های t و مجذور کا جهت آنالیز داده‌ها با نرم‌افزار آماری ۱۸ SPSS استفاده شد .
یافته‌ها
متوسط میزان آگاهی پزشکان و پرستاران در زمینه طب انتقال خون ۹/۶ ± ۳/۱۵ و ۲/۵ ± ۵/۹ از ۲۴ بود و در پزشکان و پرستارانی که در دوران تحصیل آموزش در زمینه طب انتقال خون دریافت کرده بودند، بالاتر از کسانی بود که آموزش ندیده بودند(۰۱/۰ p< ). متوسط میزان آگاهی پزشکان و پرستاران بعد از آموزش ۳/۴ ± ۸/۲۰ و ۷/۳ ± ۲/۱۸ از ۲۴ بود که به طور قابل ملاحظه‌ای افزایش یافت(۰۵/۰ p< ).
نتیجه گیری
آگاهی پزشکان و پرستاران در زمینه طب انتقال خون پایین بود و آموزش می‌تواند به افزایش آگاهی آن‌ها منجر شود. به نظر می‌رسد نیاز به برگزاری دوره‌های آموزشی در زمینه طب انتقال خون برای بالا بردن آگاهی پرسنل و گنجاندن واحد طب انتقال خون در کوریکولوم آموزشی وجود دارد.
