فصلنامه پژوهشی خون

چکیده
سابقه و هدف 
تزریق خون یکی از چالش‌های اصلی درمان بیماران ترومایی می‌باشد. هدف از این مطالعه، بررسی فراوانی تزریق خون و عوامل مرتبط با آن در بیماران ترومایی بود.
مواد و روش‌ها
این مطالعه گذشته‌نگر مقطعی بر روی ۸۴۹ بیمار ترومایی که از سال ۱۳۹۸ تا۱۴۰۰ به یک مرکز تروما در شیراز مراجعه کرده بودند، انجام گرفت. تعداد خون و فرآورده‌های خونی تزریقی در بیماران ترومایی و ارتباط آن با خصوصیات دموگرافیک، وضعیت بالینی (فشارخون، نبض، تعداد تنفس ، ضریب هوشیاری) و یافته‌های آزمایشگاهی و ABC score محاسبه شد. داده‌ها با نرم‌افزار آماری ۲۳ SPSS وآزمون مجذورکای، تی تست و رگرسیون لجستیک مورد تجزیه و تحلیل قرارگرفتند.
یافته‌ها
میانگین سنی افراد مورد مطالعه (۸۴۹ بیمار)، ۴۰/۱۹ ± ۶۰/۳۸ سال بود. ۶۸۷ بیمار (۹۰/۸۰%) مرد با نوع آسیب در ۶۱ مورد (۲۰/۷%) ترومای نافذ بود. میانگین و (انحراف معیار) تعداد واحدهای گلبول قرمز متراکم، پلاکت و پلاسمای تازه منجمد مصرفی در هر بیمار به ترتیب، ۵۷/۴ ± ۷۴/۵ (۳۵-۰)، ۸۷/۴ ± ۲۱/۱ (۸۱-۰) و ۳۲/۴ ± ۷۳/۲ (۳۲-۰) بود. مصرف خون در بیماران ترومایی به فشار خون سیستولیک، فشار خون دیاستولیک، قند خون ، لنفوسیت، pH، بیکربنات، کمبود باز و هماتوکریت بیمار بستگی داشت. score  ABC در ۱۱۳ نفر (۳۰/۱۳%) مثبت بود. فراوانی تزریق خون و فرآورده‌های خونی در بیماران باABC score  مثبت بیشتر بود (۰۰۱/۰ p<).
نتیجه گیری
تزریق خون به پارامترهای بالینی و آزمایشگاهی بستگی دارد. شناسایی سریع بیماران با خطر تزریق خون بالا، امکان دستیابی و آماده‌سازی به موقع خون را فراهم می‌کند و پیش‌آگهی بیماران را بهبود می‌بخشد.