غزال احمدزاده شاد، دکتر مریم زادسر، دکتر مژگان شایگان، شهرام سمیعی، دکتر احد زارع،
جلد ۱۵، شماره ۴ - ( ۱۰-۱۳۹۷ )
چکیده
چکیده
سابقه و هدف
سقط مکرر بیانگر وضعیتی است که فرد ۲ یا ۳ سقط پشت سر هم قبل از هفته ۲۰ بارداری را تجربه کند، که در ۲ تا ۵ درصد بانوان احتمال بروز دارد. پلی‌مورفیسم ژنHPA-۱ به عنوان عامل اصلی آلوایمیونیزاسیون در مادران باردار و ایجاد FNAIT و عوارض وابسته به آن و همین طور به عنوان یکی از فاکتورهای ترومبوفیلی مرتبط با سقط مکرر، مطرح می‌باشد. هدف این مطالعه، بررسی میزان ناسازگاری و پلی‌مورفیسم ژن HPA-۱ در زوجین ایرانی با سابقه سقط مکرر بود.
مواد و روش‌ها
در یک مطالعه توصیفی ـ مقطعی، ۷۵ زوج با سابقه حداقل دو سقط مکرر ایدیوپاتیک(طبق پرونده پزشکی) که در سال ۱۳۹۵ به بیمارستان تخصصی زنان و زایمان صارم مراجعه کردند، مورد بررسی قرار گرفتند. نمونه خون در لوله EDTA جمع‌آوری شد و فراوانی آلل‌های HPA-۱ a, b به روش مولکولی PCR-SSP تعیین شد. فراوانی ژنی با استفاده از معادله هاردی وینبرگ محاسبه گردید. سطح اطمینان ۰۵/۰ p< در نظر گرفته شد.
یافته‌ها
میانگین سنی بانوان بررسی شده ۷ ± ۳۲ سال و میانگین تعداد سقط ۹/۰ ± ۵/۲ مورد بود. در این جمعیت، وفور ژن HPA-۱a ۱۰۰% به دست آمد و ژن HPA-۱b مشاهده نشد.
نتیجه گیری
نتایج مطالعه حاضر بیانگر آن است که پلی‌مورفیسم ژن HPA-۱ و[CybeR۱] آلوایمیونیزاسیون احتمالی بر علیه HPA-۱a در بروز سقط نقشی ندارد و برای مشخص شدن علت سقط مکرر ایدیوپاتیک نیاز به بررسی سایر عوامل می‌باشد.
