چکید ه
سابقه و هدف
بیماری ایدز پاندمی است که تمام جوامع دنیا را تهدید میکند. انتقال این بیماری در ایران ابتدا به دنبال مصرف داروهای مشتق از پلاسمای انسانی وارداتی بود ولی به تدریج از سایر راهها نیز گسترش یافت. با توجه به تغییر الگوی انتقال آلودگی، آموزش در سطح جامعه و به خصوص افراد در معرض خطر میتواند در پیشگیری از بیماری مؤثر باشد. این مطالعه با هدف تعیین سطح آگاهی دانشآموزان دبیرستانهای شهر چابهار در مورد بیماری ایدز طراحی شد.
مواد و روشها
مطالعه یک بررسی مقطعی بود که بر روی ۵۰۰ دانشآموز دبیرستانی شهر چابهار انجام شد. دانشآموزان به پرسشنامههای بدون نام پاسخ دادند. دانش و نگرش امتیازبندی شد. تحلیل دادهها توسط آزمونهای آماری کایدو، t و نرم افزار ۱۷ SPSS انجام شد.
یافتهها
از مجموع شرکتکنندگان، ۶/۵۱% (۲۵۸ نفر) پسر و ۴/۴۸% (۲۴۲ نفر) دختر بودند. ۶/۴۷% از دانش آموزان دارای آگاهی خوب و ۶/۳۹% آگاهی متوسط داشتند. سطح آگاهی دختران با اختلاف معنیداری از پسرها بیشتر بود(۰۰۳/۰ p< ). ۴۸% دانش آموزان نگرش ضعیف و ۱۹% نگرش خوب داشتند. نگرش و عملکرد رابطه مستقیمی با آگاهی داشت.
نتیجه گیری
سطح آگاهی دانشآموزان خوب به نظر میرسید، اما تصورات نادرستی در مورد راههای انتقال نیز وجود داشت و نگرش منفی از جمله عدم پذیرش فرد HIV مثبت در میان دانشآموزان دیده میشد. پیشنهاد میشود که راهکارهایی برای کاهش خطر انتقال ایدز در دبیرستانها و در میان برنامههای آموزشی مدارس، در نظر گرفته شود.
کلمات کلیدی : آگاهی، نگرش، ایدز، دانشآموزان