جستجو در مقالات منتشر شده


۲ نتیجه برای خون جنینی

بهاره بیکی، دکتر مرضیه ابراهیمی،
جلد ۶، شماره ۲ - ( ۶-۱۳۸۸ )
چکیده

  چکید ه

  سابقه و هدف

  سلول‌های بنیادی خونساز در درمان بیماری‌های خونی، نارسایی‌های متابولیک و نقص‌های سیستم ایمنی موثرند. از آن جا که سلول‌های بنیادی خونساز در خون بند ناف قابلیت پیوند به فرد بالغ را ندارند، لذا دستیابی به روش‌هایی که با صرف هزینه کم به تکثیر سلول‌های بنیادی خون بند ناف بپردازند اهمیت دارد. در این مطالعه، پتانسیل تکثیر و تمایز سلول‌های تک‌هسته‌ای خون بند ناف( MNC ) و نیز ویژگی‌های سلول‌های تولید شده در حضور ترکیبات مختلف سیتوکاینی مورد بررسی قرار گرفت.

  مواد وروش‌ها

  مطالعه انجام شده از نوع مداخله‌ای آزمایشگاهی بود. سلول‌های تک‌هسته‌ای( MNC ) از خون بند ناف نوزادان با دوره کامل حاملگی که مادران آن‌ها به ظاهر سالم( HBs Ag- ، anti-HCV- ، anti-HBC- و anti-HIV- ) و فاقد دیابت و یا فشار خون بارداری بودند، جدا شد و در مقادیر ۱۰۶ × ۵/۱ سلول در حجم ۲ میلی‌لیتر محیط کشت IMDM حاوی ۱۰% FBS و ۵ نوع سیتوکاین IL-۳ ، TPO ، GM-CSF ، SCF ، Flt-۳ و در سه گروه FSGT۳ ، FSGT و FST کشت شدند. به منظور بررسی ویژگی‌ سلول‌های تکثیر شده، شمارش سلولی، ایمنوفنوتیپ سلول‌ها و قدرت کلنی‌زایی آن‌ها در گروه‌های مختلف و در روزهای ۰، ۷، ۱۴ و ۲۱ مورد ارزیابی قرار گرفت. برای مقایسه درون گروهی درهر گروه از آزمایش غیر پارامتریک ویلکوکسون و برای مقایسه بین گروهی از آزمایش غیر پارامتریک من‌ویتنی استفاده شد.

  یافته‌ها

  نتایج این مطالعه نشان داد تمام ترکیبات سیتوکاینی مورد مطالعه قادر به تحریک تکثیر MNC در خون بند ناف به میزان ۵ برابر می‌باشند. اما تنها ترکیب Flt۳L ، SCF و TPO قادر به تولید بیشتر سلول‌های تک هسته، سلول‌های CD۳۴+ و سلول‌های CD۳۴+۹۰+۳۸- طی ۱۴ روز کشت می‌گردد. هم چنین تمام ترکیبات به کار رفته سبب تولید پیش‌سازهای میلوئیدی در کشت‌های طولانی مدت می‌شوند.

  نتیجه گیری

  در این مطالعه با استفاده از MNC خون بند ناف و سه ترکیب سیتوکاینی Flt۳LT ، SCF و TPO ، روش مقرون به صرفه‌ایی برای کشت سلول‌های بنیادی خون بند ناف بدون استفاده از فرآیندهای خالص‌سازی ارایه شده است که با افزایش تولید هم زمان سلول‌های تک هسته‌، سلول‌های بنیادی CD۳۴+۹۰+۳۸- ، پیش‌سازهای CD۳۴+ ، پیش‌سازهای میلوئیدی CD۳۴+۱۳۳+ و کلونی‌های گرانولوسیتی منوسیتی همراه است.

  کلمات کلیدی : خون جنینی، سلول‌های بنیادی خونساز، سیتوکاین‌ها، اینترکولین ـ ۳، فاکتور محرک کلنی گرانولوسیت ماکروفاژی، TPO ، SCF

 


فهیمه خوش‌نقش، دکتر مریم خیراندیش، محمدرضا دیهیم،
جلد ۸، شماره ۲ - ( ۳-۱۳۹۰ )
چکیده

  چکید ه

  سابقه و هدف

  فلوسایتومتری روشی مناسب، سریع، دقیق و قابل اعتماد جهت ارزیابی میزان خونریزی‌های جنینی ـ مادری ( FMH ) می‌باشد. هدف از این مطالعه، بررسی میزان FMH با استفاده از شاخص آنتی‌ژنیک RhD وهموگلوبین جنینی( HbF ) به روش فلوسایتومتری است.

  مواد و روش‌ها

  در یک مطالعه تجربی، ۳۴ نمونه خون بند ناف نوزاد Rh مثبت با خون فرد بالغ RhD منفی به صورت‌رقیق‌سازی سریالی در ۶ رقت(۱۲۵/۰، ۲۵/۰، ۵/۰، ۱، ۵ و ۱۰ درصد) که بیانگر ۹ / ۹۹ درصد احتمال FMH بود، شبیه‌سازی شد و به روش فلوسایتومتری دو رنگی HbF ‏‏و کربونیک انهیدراز (CA) وتک رنگی RhD مورد مطالعه قرار گرفت. از آزمون‌های آماری T test ، آنالیز واریانس و رگرسیون جهت تحلیل نتایج استفاده شد.

  یافته‌ها

  همبستگی قابل قبولی بین نتایج HbF و RhD به روش فلوسایتومتری مشاهده شد(۸۹۷/۰ r= ). میزان خونریزی محاسبه شده توسط هر دو پارامتر HbF و RhD در مقایسه با مقادیر خونریزی مورد انتظار، نشان داد که آنالیز دو رنگی HbF و CA ازحساسیت بالاتری نسبت به آنالیز تک رنگی RhD در تعیین مقادیر اندک خونریزی برخوردار می‌باشد. نتایج روش RhD با وجود همبستگی بالا(۹۸۴/۰ r= )، در تعیین مقادیر پایین FMH در مقایسه با میزان خونریزی به دست آمده از روش HbF/CA ، افزایش کاذبی را نشان ‌داد ولی توانایی آن درتعیین مقادیر بالاتر خونریزی در مقایسه با HbF/CA قابل توجه بود.

  نتیجه‌گیری

  استفاده از مونوکلونال آنتی‌بادی‌های اختصاصی در روش فلوسایتومتری، امکان ارزیابی دقیق میزان خونریزی و به تبع آن تعیین دقیق دوز ایمونوگلبولین Rh جهت محافظت مادران از آلو ایمونیزاسیون بر علیه آنتی ژن D را ایجاد می‌کند.

 



صفحه ۱ از ۱     

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به فصلنامه پژوهشی خون می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2025 CC BY-NC 4.0 | Scientific Journal of Iran Blood Transfus Organ

Designed & Developed by : Yektaweb