دکتر برهان مرادویسی، دکتر راضیه تقی زاده سروستانی، دکتر ابراهیم قادری، دکتر فرزاد کمپانی،
جلد ۱۲، شماره ۱ - ( بهار ۱۳۹۴ )
چکید ه
سابقه و هدف
تزریق خون باعث عوارض بسیاری در بیماران β تالاسمی ماژور می‌شود. در این مطالعه میزان آهن ذخیره شده در کبد و قلب اندازه‌گیری شده به وسیله MRI T۲* در بیماران تحت درمان با داروی آهن‌زدای دفروکسامین و دفرازیروکس با هم مقایسه شدند.
مواد و روش‌ها
در یک مطالعه تجربی، ۵۲ بیمار β تالاسمی ماژور که حداقل از دو سال قبل تحت درمان با دفروکسامین یا دفرازیروکس بودند، وارد مطالعه شدند. در بیماران، MRI T۲* قلب و کبد انجام شد و اضافه بار آهن قلب و کبد بیماران با هم مقایسه شد. داده‌ها توسط نرم‌افزار ۵/۱۱ SPSS و آزمایش‌های آماری من‌ویتنی‌یو و ضریب همبستگی اسپیرمن تحلیل گردید.
یافته‌ها
۲۳ بیمار زن و ۲۹ بیمار مرد بودند. میانگین سن گروه استفاده کننده از دفروکسامین ۱/۷ ± ۷/۱۷ سال و گروه دفرازیروکس ۳/۷ ± ۵/۱۶ سال بود. میانگین مقدار فریتین در گروه دفروکسامین ng/mL ۶۳/۲۰۳۷ ± ۵۷/۲۸۵۷ و در گروه دفرازیروکس ng/mL ۱۸/۱۷۸۹ ± ۴۲/۲۰۶۷ بود. میزان دریافت خون در بیماران mL/kg ۱۵۰ تا ۱۸۰ بود. میانگین زمان آسایش گزارش شده در MRI T۲* کبد در گروه دفروکسامین ۰۷/۲ ± ۲۹/۳ میلی ثانیه و در گروه دفرازیروکس ۳۹/۱۰ ± ۳۷/۳ میلی‌ثانیه بود. میانگین زمان آسایش در MRI T۲* قلب بیماران تحت درمان با دفروکسامین و دفرازیروکس به ترتیب ۶۷/۲۵ ± ۷۳/۱۰ و ۲۷/۱۰ ± ۱/۲۹ میلی ثانیه بود.
نتیجه گیری
دفرازیروکس نسبت به دفروکسامین تا حدودی در کاهش آهن کبد و قلب تأثیر بیشتری دارد. هم چنین تأثیر دفرازیروکس در کاهش آهن قلب نسبت به کبد بیشتر است .
