دکتر شهربانو رستمی، لیلا احمدینیا، دکتر بایزید قادری، دکتر سید اسداله موسوی، دکتر سعید آبرون، دکتر رضا حاجیحسینی، دکتر بهرام چهاردولی، حبیبه قدیمی، دکتر احمدرضا شمشیری، دکتر اردشیر قوامزاده ، دکتر کامران علی مقدم،
جلد ۷، شماره ۳ - ( پاييز ۱۳۸۹ )
چکید ه
سابقه و هدف
بیماری پیوند بر علیه میزبان یکی از عوارض تهدیدکننده زندگی متعاقب پیوند است. در مطالعههای اخیر، ارتباط قابل توجهی بین پیامد پیوند و سه پلیمورفیسم تک نوکلئوتیدی در ژن NOD۲ نشان داده شده است. در این مطالعه ارتباط پلیمورفیسمهای ژن NOD۲ با وقوع GVHD در بیماران مبتلا به لوسمی میلوئیدی حاد تحت پیوند آلوژن مورد ارزیابی قرار گرفت.
مواد و روشها
در یک مطالعه گذشتهنگر، ژنوتایپهای NOD۲ به روش PCR-SSP در ۱۲۴ بیماری که تحت پیوند آلوژن قرار گرفته بودند و اهداکنندگان آنها مشخص شده بود بررسی و سپس ارتباط پلیمورفیسمهای ژن NOD۲ با وقوع GVHD حاد و مزمن مورد ارزیابی قرار گرفت. بیماران به طور میانگین به مدت۴۰ ماه(۷۷-۲۸ ماه) مورد پایش قرار گرفتند. آنالیزهای آماری با استفاده از آزمون کایدو و نرمافزار ۵/۱۱ SPSS انجام شد.
یافتهها
شیوع موتاسیون در اهداکنندگان و بیماران مشابه(۱/۱۲%) به دست آمد. در سه جفت بیمارـ اهداکننده(۴/۲%)، پلیمورفیسمها در هر دو نفر شناسایی شد که در نتیجه فراوانی کلی در جفتهای پیوندی ۸/۲۱% به دست آمد. تفاوت معناداری از نظر وقوع GVHD حاد و مزمن در حالتی که زوجهای گیرنده/ اهداکننده دارای SNP (به ترتیب ۵۲% و ۵۶%) با زوجهای فاقد SNP (به ترتیب ۵/۵۰% و ۵۵%) مقایسه شدند، مشاهده نشد.
نتیجه گیری
پلیمورفیسمهای مطالعه شده، تاثیری در وقوع GVHD حاد و مزمن نداشتند. مطالعههای بیشتری برای تعمیم نتایج به سایر بیماریها لازم است. به علاوه سایر پلیمورفیسمهای تک نوکلئوتیدی این ژن نیز برای شناسایی این ارتباط باید مورد مطالعه قرار گیرند.
کلمات کلیدی : پیوند سلولهای بنیادی خونساز، بیماری پیوند علیه میزبان، PCR